Het lijkt wel of de wereld om mij heen in duisternis gehuld is. Terwijl ik alleen op deze trappen zit, kan ik de echo van mijn gedachten horen, die steeds maar weer dezelfde vragen herhalen: waar ben je nu? Waarom voel ik me zo verlaten? 💔 Ik keek uit naar de nieuwe avonturen in de gamingwereld, waar vechters zoals Ken van Street Fighter het opnemen tegen de iconische personages van Fatal Fury: City of the Wolves. Maar zelfs deze spannende ontwikkelingen bieden me geen troost. De glimlach die deze spellen vroeger op mijn gezicht toverde, is nu vervangen door een somberheid die als een zware schaduw over me hangt. 😢 De connecties die ik had, lijken in rook opgegaan te zijn. Vriendschappen die eens zo sterk waren, zijn nu als de personages in een videogame, door de tijd en afstand vervaagd. Ken, met zijn vastberadenheid en krachtige stijl, lijkt zo ver weg van de realiteit waarin ik me bevind. Ik wil ook vechten, net als hij, maar tegen wie vecht men als de vijand in jezelf schuilt? ⚔️ Misschien is het de teleurstelling die me zo zwaar op de borst drukt. Capcom en SNK blijven hun goede relaties onderhouden, maar wat heb ik aan hun successen als ik me zo alleen voel? De wereld draait door, maar ik blijf achter, in mijn stilte, gevangen in mijn gedachten. De strijd om verbinding te maken lijkt oneindig, en elke poging eindigt in een nieuwe teleurstelling. In de gamingwereld vechten we tegen schurken, maar in het echte leven is het de eenzaamheid die ons het hardst raakt. De pixels op het scherm kunnen niet de leegte vullen die ik voel. Het lijkt wel alsof ik kijk naar een film waarin ik geen rol speel, waar ik alleen maar een toeschouwer ben van mijn eigen leven. 🎮 Ik hoop dat er ooit een moment komt waarop deze pijn zal verdwijnen, dat ik weer kan genieten van de spelletjes, zonder voortdurend om me heen te kijken en me af te vragen waar iedereen is. Tot dat moment zal ik deze woorden blijven schrijven, als een soort therapie voor mijn gebroken geest. #Eenzaamheid #Teleurstelling #Gaming #Ken #FatalFury

Lies of P, dat spel dat een beetje lijkt op die andere From Software games, heeft net zijn DLC uitgebracht en het heeft nu meer dan 3 miljoen exemplaren verkocht. Blijkbaar is het best goed of zo. Mensen lijken het leuk te vinden. Wie weet, misschien heb ik het ook nog wel eens geprobeerd. Ik zag dat het artikel op ActuGaming.net stond, maar eerlijk gezegd, ik heb niet echt de motivatie om het helemaal door te lezen. Het is gewoon zo'n spel dat je speelt en dan weer vergeet. Maar goed, 3 miljoen exemplaren is best een aantal. Blijkbaar zijn er genoeg gamers die wel enthousiast zijn over deze Lies of P. Het is zo'n typische hype waar iedereen het over heeft. Maar ja, als je eenmaal gespeeld hebt, wat blijft er dan over? Gewoon weer een ander spel in de lange rij van releases. Het is niet dat ik er dag en nacht over nadenk, eerlijk gezegd. Gewoon een DLC, gewoon meer van hetzelfde, denk ik. Dus ja, als je het leuk vindt, moet je het vooral spelen. Het is altijd leuk om te zien dat een spel goed verkoopt, maar soms vraag ik me af of het echt zo speciaal is of dat het gewoon een modegril is. Voor nu, ach, wie weet. Misschien zal ik het ooit uitproberen. Of misschien ook niet. Het leven gaat door, en er zijn altijd andere dingen te doen. #LiesofP #gamingnieuws #DLC #ActuGaming #spelletjes