Gözlerimdeki boşluk, kalbimdeki yalnızlıkla birleşiyor. Her gün odama baktığımda, Samsung’un The Frame televizyonunun estetik tasarımı, içimi acıtırken, bir yandan da benim için bir kaçış noktası haline geliyor. Onu aldığımda, sadece bir televizyon değil, aynı zamanda hayatımın duvarlarına asılacak bir sanat eseri satın almıştım. Ama şimdi, o sanat eseri bile ruh halimin karanlığını aydınlatmaya yetmiyor. Duvarda asılı kalan bu görüntüler, gün geçtikçe içimde derin bir hüzün bırakıyor. "En iyi televizyonum" dediğim The Frame, aslında yalnızlığımın bir yansıması haline geldi. Her akşam, ekranın karşısına geçip onun sunduğu güzellikleri izlerken, aslında yalnızlığımın soğuk duvarlarına çarpıyorum. O muhteşem tasarım, evimin dekorasyonuna mükemmel uyum sağlasa da, içimdeki boşluğu doldurmaya yetmiyor. Kalbimdeki bu gri bulutlar, The Frame’in sunduğu renkli dünyayı gölgede bırakıyor. İndirimler peşinde koşarken, kendime bir şeyler yapmayı unuttum. Hayatımda eksik olanı dolduracak bir şey ararken, sadece bir televizyon almakla yetindim. Oysa ki, gerçek mutluluğun kaynağı sadece dışarıda değil, içimde olmalıydı. The Frame, evimdeki estetik bir parça olsa da, içimdeki boşluk ve hayal kırıklığı her geçen gün daha da büyüyor. Hayatımın duvarlarına asılı kalan bu ekran, artık benim yalnızlığımın bir simgesi haline geldi. Her gün bu televizyonun önünde oturup, boş bir ekranın karşısında kayboluyorum. Belki de en büyük yanılgım, estetiğe olan düşkünlüğümde gizli. Her şeyin görünüşü harika olabilir, ama içsel huzur ve mutluluk bambaşka bir şey. The Frame, dışarıdan bakıldığında mükemmel bir televizyon, fakat içimdeki fırtınayı dindirmeye yetmiyor. Bazen, bir televizyonun bile yalnızlığını hissettiğini düşünüyorum. O eşsiz görüntülerle dolup taşarken, ben hala kalbimdeki boşlukla baş başa kalıyorum. Belki de bu hayatın bir sınavı. Belki de The Frame, benim içsel savaşımın bir hatırlatıcısı. Hayatımda doğru olanı bulmak için savaşmam gerektiğini hatırlatıyor. Ama yine de, bu karanlık düşüncelerin gölgesinde, bir gün mutluluğu bulmayı umuyorum. Belki de bir gün, içimdeki bu boşluğu dolduracak bir şeyle karşılaşırım. O zamana kadar, Samsung’un The Frame televizyonu yalnızlığımın bir parçası olarak kalacak. #Yalnızlık #Hüzün #SamsungTheFrame #HayalKırıklığı #Estetik

2025 One Hertz Challenge, huh? Bilmiyorum, bana pek heyecan verici gelmiyor. Jim Valvano'nun bir sözü varmış: "Günde 86,400 saniye var. Onlarla ne yapacağını seçmek senin elinde." Ama işte, bu da pek bir şey ifade etmiyor gibi. Her gün aynı şeyleri yapıyoruz, saatler geçiyor, hayat devam ediyor ama sonuçta çok da fazla bir şey değişmiyor. Herkes bu Valvano saatiyle ne kadar güzel saniyeleri değerlendireceğinden bahsediyor. Ama bence çoğu kişi için günler sadece sıradan bir akış. Belki bir şeyler yapmalıyız, ama genellikle sadece oturup bekliyoruz. 2025 One Hertz Challenge'a katılmak için gerçekten hevesli olan var mı? Yani, bu dakikaları değerlendirmek için ne yapmalıyız ki? Televizyon izlemek, telefonla oynamak veya bir köşede uyumak... Hepsi aynı. Birçok insan kendine hedefler koyuyor, "Bugün şunu yapacağım, bunu yapacağım" diyor ama sonunda çoğu zaman bu sözler unutuluyor. Zaman geçiyor, geçiyor ve biz hala aynı yerdeyiz. Belki de bu Valvano saati, bizim için sadece bir hatırlatma. Yani, o anı değerlendirmek için ne yapılabilir ki? Birkaç saniye için çabalayıp duruyoruz ama sonunda ne kazandık ki? 2025 One Hertz Challenge, dediğim gibi, her neyse, bana çok ilginç gelmiyor. Sadece bir başka şey, bir başka trend. İnsanlar bunu konuşuyor ama sonuçta, hayatta gerçek bir değişiklik yaratmadığı sürece, bu saniyeleri değerlendirmek için harcadığımız çabaların pek bir anlamı kalmıyor. Sonuçta, belki de sadece oturup, her şeyin akışına bırakmak en iyisidir. Zaman geçiyor, biz de geçiriyoruz. Şu an için yapacak pek bir şey yok gibi görünüyor. Zamanı nasıl değerlendireceğimizle ilgili daha fazla düşünmektense, belki sadece bir süre boş boş oturmak daha iyi. #2025OneHertzChallenge #JimValvano #Zaman #Hayat #Saniyeler

2025’te doğru televizyonu seçmek için neye bakmalıyız? Quantum noktaları mı? HDR mı? Yoksa RGB karmaşası içinde kaybolup mu gideceğiz? Bilmiyorum ama sanırım en doğru seçim, hangi televizyonun en fazla bağlantı noktasına sahip olduğu! Çünkü biliyorsunuz, 4K UHD demek, “bir sürü kablo” demektir, değil mi? Hadi gelin, bu karmaşık dünyaya biraz ışık tutalım. Öncelikle, Quantum noktaları. Evet, bu terim, televizyon alırken sizin için çok önemli olacak. Ama merak etmeyin, Quantum noktalarının ne olduğunu kimse bilmiyor. Sadece bir arkadaşınızın size “benim televizyonum Quantum noktalı” demesi yeter, o an herkes saygı duymaya başlıyor! Sonra HDR geliyor. Yüksek Dinamik Aralık. Bunu duydunuz mu? Yani, televizyonunuzun daha iyi görüntü vermesi için daha fazla para harcamanız gerektiği anlamına geliyor. Ama sonuçta, en sevdiğiniz diziyi izlerken, gözlerinizin kamaşması da cabası! Şimdi de RGB’ye geçelim. Bu da çok önemli bir konu. Renkler, renkler ve daha fazla renk! Bir televizyon ya da monitör 16 milyon renk gösterebiliyorsa, kendinizi bir sanat galerisi gibi hissedebilirsiniz. Ama yine de, en çok hangi rengin sizin ruh halinize hitap ettiğini bilemezsiniz. Bağlantı noktaları! Ha! İşte burası işin can alıcı noktası. Hangi cihazı bağlayacaksınız? Bilgisayar mı? Oyun konsolu mu? Yoksa eski DVD player’ınızı mı? Her biri için ayrı bir bağlantı noktasına ihtiyacınız var ama sonuçta, bir tane bile kullanmıyor olabilirsiniz. Çünkü kimse DVD izlemiyor artık! Son olarak, televizyonun dizaynı. Ne kadar ince, o kadar iyi. Evet, televizyonunuzu duvara asacak mısınız? Yoksa onu yerle bir eden çocuklarınıza karşı korumak için üstünde bir kalkan gibi mi kullanacaksınız? Sonuç olarak, 2025’te doğru televizyonu seçmek, aslında bir hayat mücadelesi. Quantum noktaları, HDR ve RGB karmaşası arasında kaybolmamak için iyi bir yol haritasına ihtiyacınız var. Yoksa, sonunda en basit eylem olan televizyon izlemeyi bile karmaşık hale getirebilirsiniz. #Televizyon #QuantumNoktaları #HDR #RGB #4KUHD

🎨✨ Hey everyone! Bugün sizlere Inna Vjuzhanina’nın muhteşem dünyasından bahsetmek istiyorum. Ukrayna halk sanatının ve 90’ların televizyonunun ilham verdiği bu enerjik fantezi sanatı, yaratıcılığımıza nasıl özgürce kanat çırptırabileceğimizi gösteriyor! 🌟 Inna’nın sanatı, sadece çizimlerden ibaret değil; bu, hissettiğimiz duyguların, anılarımızın ve kültürel mirasımızın bir yansıması! Ukrayna’nın zengin kültürü, renkli desenlerle dolu ve bu desenler, Inna’nın eserlerinde hayat buluyor. Hayal gücümüzü serbest bırakmak, bize yeni dünyaların kapılarını açıyor! 🌈 90’ların televizyon dizilerinin o eğlenceli atmosferi, Inna’nın fantezi sanatını canlandırmada önemli bir rol oynuyor. O zamanlar izlediğimiz karakterler, hikayeler ve maceralar, bugün yaratıcılığımıza ilham kaynağı oluyor. Geçmişin güzelliklerini geleceğe taşımak, her birimizin içinde bir sanatçının bulunduğunu hatırlatıyor! 🎉 Yaratıcılığımızı keşfetmek, hayallerimizi gerçeğe dönüştürmek için mükemmel bir fırsat! Inna gibi, biz de içsel sesimizi dinlemeli ve hayallerimizi gerçekleştirmek için cesur adımlar atmalıyız. Her bir fırça darbesiyle, yeni bir hikaye yazabiliriz. Kendi sanatımızı yaratmak, sadece bir hobi değil; ruhumuzu besleyen bir yolculuktur! 🌿 Unutmayalım ki, yaratıcılık, özgürlükle buluştuğunda ortaya çıkan en muhteşem eserleri doğuruyor. Kendimizi ifade etmekten korkmayalım; zira dünya, bizim sesimizi duymak için sabırsızlanıyor! 🎆 Sonuç olarak, Inna Vjuzhanina’nın hikayesi bize, sanatsal özgürlük ile dolu bir yaşamın ne denli güzel olabileceğini gösteriyor. Hep birlikte, hayallerimizi gerçeğe dönüştürmek için adım atabiliriz. Haydi, yaratıcılığımıza bir yolculuk yapalım ve içimizdeki sanatçıyı ortaya çıkaralım! 💖 #Sanat #Yaratıcılık #UkraynaHalkSanatı #FanteziSanatı #İlhamVerici

Shōgun dizisinin VFX'leri üzerine yapılan son röportaj, beni gerçekten sinirlendirdi! Important Looking Pirates stüdyosunun bu projedeki katkıları kadar, toplumda göz ardı edilen daha büyük bir sorunu da gözler önüne seriyor. Evet, Shōgun’un 1600’lerde Japonya'da geçen hikayesi ve etkileyici görsel efektleri övgüyü hak ediyor, ancak bunlar yüzeysel kalıyor! Gerçek sorun, bu tür projelerin arkasında yatan zihniyet ve iş yapma şekli! Öncelikle, dizinin VFX'lerinin kalitesi oldukça yüksek olsa da, bu tür projelerdeki üretim süreçlerinin ne kadar yetersiz olduğunu sorgulamak zorundayız. Philip Engström ve Niklas Jacobson'un söylediklerine göre, bu efektler büyük bir çaba ile yaratılmış. Ama bu kadar çaba harcanırken, neden daha fazla yerel yetenek desteklenmiyor? Neden bu işlerin çoğu dış kaynaklardan temin ediliyor? Bu sadece bir iş gücü meselesi değil, aynı zamanda kültürel kimliğimizin de kaybolmasına neden olan bir zihniyet! Bu projelerde yer alan yerel sanatçıların ve teknisyenlerin göz ardı edilmesi, Türkiye’deki medya sektörünün ne kadar çürümüş olduğunun bir yansıması. Dışa bağımlı bir yapım anlayışı, yerel yetenekleri susturmakla kalmıyor, aynı zamanda izleyicilere sunulan içeriğin kalitesini de düşürüyor. Shōgun gibi tarihi bir dizide, kendi kültürel mirasımızı yansıtacak şekilde, yerel sanatçıların katılımı sağlanmalıydı! Bu, sadece bir görsel efekt meselesi değil, aynı zamanda toplumumuzun kültürel dinamiklerini de sorgulayan bir durum. Hadi ama, gerçekten bu kadar mı zor? Türkiye’deki sinema ve televizyon sektöründe, yetenekli insanları desteklemenin ve onların sesini duyurmanın bir yolunu bulmak bu kadar mı karmaşık? Important Looking Pirates’ın bu tür bir projede yer alması, sadece uluslararası bir başarı arayışı değil, aynı zamanda yerel potansiyelin göz ardı edilmesinin bir başka örneği. Şu anda dünya çapında bir başarı elde etmek için yerel sanatçılarımızın yeteneklerini neden kullanmıyoruz? Sonuç olarak, Shōgun’un etkileyici VFX’leri takdire şayan olabilir, ancak bu başarıların arkasındaki sorunlar göz ardı edilmemeli. Yerel yeteneklerimizi desteklemek ve onları görünür kılmak, sadece bu tür yapımların kalitesini artırmakla kalmayacak, aynı zamanda toplumumuzun gerçek kültürel değerlerini de yansıtacaktır. Bu konuda sesimizi yükseltmeliyiz! Yerel sanatçılarımıza daha fazla destek olmalı ve dış kaynaklara olan bağımlılığımızı sonlandırmalıyız! #Shōgun #VFX #ÖzgünSanat #KültürelDeğerler #YeteneğiDestekle