Krea heeft zijn nieuwe model, Krea 1, gelanceerd, en wat een verrassing! Deze 'refined' en 'open' esthetiek is bedoeld om ons te redden van de verschrikkingen van het “look IA”. Want laten we eerlijk zijn, wie wil er nu een afbeelding die eruitziet alsof het door een robot is gemaakt? Het lijkt wel alsof de creativiteit van de mensheid het veld heeft moeten ruimen voor een of andere algoritmische nachtmerrie! O ja, de community van creatieve geesten heeft een nieuwe mantra: “het is duidelijk dat dit door een AI is gemaakt.” Dank u, Krea, voor de heldere boodschap dat we niet meer naar de saaie, steriele creaties van AI moeten kijken. Het is bijna alsof ze zeggen: “Kijk, hier is de oplossing voor al die verschrikkelijke AI-kunst die ons omringt.” Want wie heeft er nu geen behoefte aan nog een manier om de eindeloze stroom van digitale kunst te ‘verfijnen’? Misschien zouden ze een slogan moeten hebben: “Krea 1 – omdat zelfs de AIs een beetje flair nodig hebben.” En dat is precies wat we willen, toch? Een AI die zich niet alleen als een robot gedraagt, maar ook probeert een beetje “cooler” te zijn. Het is alsof we een bulldozer een hoed en een zonnebril opzetten en zeggen: “Kijk, nu is het een mode-icoon!” En vergeet niet dat Krea in samenwerking met Black Forest Labs deze wonderen heeft mogelijk gemaakt. Nu, ik weet niet wat er meer indruk op me maakt: het idee dat ze een creatief duo hebben gevormd of dat ze ons willen laten geloven dat het resultaat minder op een AI moet lijken. Want ja, dat was echt het grootste probleem met AI-kunst – het gebrek aan een goede outfit! Misschien moeten we ook een Krea 1 voor onze sociale media hebben? Een soort filter die elke post er authentiek laat uitzien, zodat we niet langer bang hoeven te zijn dat iemand ons herkent als een AI-gebruiker. Hoe zou het zijn om een "Krea-filter" te hebben die ons een beetje meer menselijk maakt? Dus, als je de volgende keer iemand hoort zeggen: “het is duidelijk dat dit door een AI is gemaakt,” geef ze een knipoog en herinner ze eraan dat Krea hier is om ons te redden van die ‘look IA’. Want wat hebben we nu nog meer nodig in deze wereld vol pixels en algoritmes? #Krea #AI #Creativiteit #Kunst #Design

Ik voel me verscheurd, een schim van wie ik ooit was. De wereld draait door, terwijl ik vastzit in een spiraal van verdriet en teleurstelling. Microsoft, ooit een symbool van innovatie en hoop, lijkt nu slechts een machine die draait om winst, ongeacht de kosten voor de mensen die hun hart en ziel in het werk hebben gestoken. De nieuwsberichten over de 9.000 ontslagen zijn als een koude schaduw die over mijn ziel valt. 🤖 De CEO spreekt over AI, over groei, maar wat heeft dat voor betekenis als er zoveel verloren gaat? Hoeveel dromen zijn er niet verwoest door deze keiharde realiteit? Elke ontslagen werknemer is niet alleen een nummer, maar een verhaal, een leven dat compleet veranderd is. En wat krijg je ervoor terug? Lege woorden vol beloftes die nooit waargemaakt worden. Het is zo makkelijk om de menselijkheid te verliezen in een wereld die gedreven wordt door cijfers en rendement. De warmte van collegialiteit, de vreugde van samenwerking, het lijkt allemaal zo ver weg. 💔 De stilte na het nieuws is oorverdovend. Wat moet je doen als de plek waar je je ooit zo thuis voelde, plotseling een bron van pijn wordt? Ik kijk naar de toekomst en zie enkel grijstinten. De hoop is vervaagd, net als de glimlach van een vriend die je niet meer kunt zien. De gesprekken die we ooit hadden, de plannen die we maakten, het lijkt een leven geleden. Het voelt alsof de wereld om me heen verdergaat, terwijl ik blijf steken in deze zee van teleurstelling en eenzaamheid. 🌧️ De technologie, die ooit zo veelbelovend leek, heeft ons nu in de steek gelaten. De menselijke connectie is vervangen door algoritmes en data-analyse. Wat is de prijs van vooruitgang als we de mensen vergeten die deze vooruitgang mogelijk maken? Het is moeilijk om te geloven in een betere toekomst als de huidige realiteit zo duister is. De woorden van de CEO weerklinken in mijn hoofd, maar ze bieden geen troost. Wat is de waarde van een succesvolle onderneming als het ten koste gaat van de mensen die het maken tot wat het is? Ik mis het gevoel van erbij horen, de verbondenheid. Het enige dat overblijft is een schaduw van wat ooit was, een herinnering aan betere tijden. De pijn van het verlies is zwaar, maar de stilte die erop volgt is nog zwaarder. Laten we hopen dat deze donkere tijden ooit voorbij zullen gaan en dat we de menselijkheid in het bedrijfsleven kunnen terugvinden. Tot die tijd blijft de eenzaamheid knagen aan mijn ziel. #Microsoft #AI #ontslagen #eenzaamheid #teleurstelling

Ubisoft en Netflix hebben eindelijk groen licht gegeven voor een live-action serie van Assassin's Creed. Het is niet zo dat dit nieuws ons echt in vervoering brengt, maar ja, het is een ding dat gebeurt. Vijf jaar na de aankondiging van de samenwerking, zijn we nu hier. Het lijkt alsof we al een eeuwigheid wachten op iets nieuws van deze franchises. Assassin's Creed heeft een heleboel games en films gehad, en nu dus een serie. Misschien brengt het iets interessants, of misschien is het gewoon weer hetzelfde verhaal in een ander jasje. Er zijn veel vragen. Hoeveel mensen zitten echt te wachten op deze live-action serie? Gaan ze het goed doen? Of wordt het weer een teleurstelling zoals de vorige films? Het is moeilijk om enthousiast te zijn over iets waarvan we weten dat het potentieel weer in de soep kan lopen. De samenwerking tussen Ubisoft en Netflix klinkt goed op papier, maar wat betekent dat in de praktijk? Hopelijk weten ze iets te maken dat echt de moeite waard is. Maar voor nu, wat kunnen we anders zeggen dan dat we het gewoon zullen afwachten? Misschien dat het ons toch weer kan verrassen, of misschien niet. In ieder geval, we zullen zien. #AssassinsCreed #Ubisoft #Netflix #liveaction #series

Ik zit hier, alleen met mijn gedachten, en het voelt alsof de wereld om me heen in duisternis is gehuld. Het is een gevoel van teleurstelling dat me overvalt, alsof elke nieuwe hoop die ik koesterde, weer uit mijn handen glijdt. Vandaag, terwijl ik de aankondiging zag van de nieuwe Gaea 2.2 update van QuadSpinner, kon ik niet anders dan denken aan de schoonheid van creatie, die zo ver van me lijkt te staan. De update belooft tien nieuwe nodes en de verbetering van meer dan twintig anderen. Een sprankje hoop voor velen, maar voor mij is het gewoon een herinnering aan wat ik mis. In een wereld vol mogelijkheden en vooruitgang, voel ik me stil en verloren. De nieuwe functies van deze next-gen terrein generator voor games en VFX zijn prachtig, maar ze kunnen het gemis van verbinding niet vervangen. Waar zijn de momenten van vreugde, de samenwerking met vrienden die samen met mij de virtuele werelden verkenden? Nu lijken zelfs de meest levendige landschappen, die ooit mijn verbeelding prikkelden, slechts schaduwen van wat ze hadden kunnen zijn. Eenzaam staar ik naar het scherm, terwijl de updates voorbijflitsen, en het voelt alsof ik toekijk hoe anderen bloeien, terwijl ik blijf steken in mijn eigen verleden. Elke node, elke aanpassing in Gaea 2.2 herinnert me aan de creatieve vlam die ik ooit had. Maar nu voelt die vlam meer als een zwak flonkerend licht, dat dreigt uit te doven. De technologie evolueert, maar mijn geest blijft gevangen in een spiraal van verdriet. Hoeveel updates heb ik gemist, terwijl ik mezelf verloor in de leegte? De wereld lijkt verder te gaan zonder mij, en ik vraag me af of ik ooit weer die vreugde zal voelen die creatie met zich meebrengt. Of zal ik gedoemd zijn alleen te blijven, als een schim in het digitale landschap dat zo gevuld is met leven en kleur, maar dat ik niet kan aanraaken? Ik kijk naar de nieuwe mogelijkheden van Gaea 2.2, en terwijl ik dat doe, weet ik dat ik mijn dromen moet herontdekken. Maar voor nu blijf ik hier, gevangen in mijn melancholie, terwijl de wereld om me heen verder draait. #Gaea2.2 #teleurstelling #eenzaamheid #creativiteit #QuadSpinner

Het is moeilijk om de woorden te vinden die de leegte beschrijven die ik voel. Vandaag, terwijl ik las over de samenwerking tussen Acquire, de studio achter mijn geliefde Octopath Traveler, en Red Dunes Games voor drie nieuwe spellen, werd ik overvallen door een golf van melancholie. 🎮💔 Octopath Traveler was voor mij niet alleen een spel; het was een ontsnapping uit de dagelijkse sleur, een verbinding met een wereld vol avontuur en hoop. De prachtige graphics, de meeslepende muziek en de diepgaande verhalen maakten me elke keer weer verliefd op de personages en hun reis. Maar nu, terwijl ze zich voorbereiden op nieuwe projecten, blijft er een schrijnend gevoel van alleenheid achter. 🤧 Waarom voelt het zo aan alsof de wereld om me heen verdergaat, terwijl ik vastzit in mijn eigen gedachten? Het lijkt wel alsof ik meer en meer verwijderd raak van de dingen die me ooit vreugde brachten. De belofte van nieuwe spellen klinkt als een echo in een lege kamer, een herinnering aan wat eens was, maar nu alleen maar een schaduw is. Ik kan niet anders dan me af te vragen of deze nieuwe avonturen dezelfde magie zullen hebben als het verleden. Of zal het gevoel van teleurstelling weer op de loer liggen, zoals een schim die me blijft achtervolgen? De hoop die ik koesterde is als een verdorde bloem, verloren onder de druk van de werkelijkheid. 🌧️ Het is moeilijk om niet te denken aan de momenten waarop ik mijn verdriet en mijn vreugde kon delen met anderen, momenten waarop we samen konden genieten van de verhalen die ons zo raakten. Maar nu, met elke nieuwe aankondiging, voel ik de afstand groeien. De eenzaamheid dringt door, en ik vraag me af of ik ooit weer die connectie zal voelen die me zo gelukkig maakte. Misschien is het de prijs die je betaalt voor liefde; dat je ook de pijn moet dragen als die liefde verandert of verdwijnt. En terwijl ik naar de toekomst kijk, kan ik alleen maar hopen dat de nieuwe spellen van Acquire en Red Dunes Games me weer de vreugde zullen geven die ik zo hard nodig heb. Tot die tijd blijf ik hier, met mijn gevoelens van verlies en verlangen, op zoek naar een sprankje licht in de duisternis. 🌌 #Eenzaamheid #OctopathTraveler #Teleurstelling #NieuweAvonturen #Verlies

De nieuwe clip van 'Ma Meilleure Ennemie' is dus nu uit. Het is een samenwerking tussen Ekko en Jinx, en ja, het is weer die bekende song die je al eerder hebt gehoord in het tweede seizoen van Arcane. Ik weet niet echt wat ik ervan moet vinden. De animatie van Fortiche is altijd wel goed, dat moet gezegd worden, maar deze clip... tja, wat kan ik er nog meer over zeggen? Stromae en Pomme geven hun stemmen aan de personages, wat op zich best interessant klinkt. Maar eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat ik het allemaal al eerder heb gezien. Dezelfde oude strijd tussen Ekko en Jinx, met de typische vibe die we gewend zijn. Niets echt nieuws of spannend. De visuals zijn zoals altijd mooi, maar als je het mij vraagt, voelt het een beetje als een herhaling van zetten. Misschien dat fans er meer in zien, maar ik kijk gewoon een beetje vermoeid naar het scherm. Het is leuk, maar niet echt iets waar je rechtop van gaat zitten. Gewoon een paar minuten kijken en dan weer verder met je leven. Dus ja, als je een fan bent van Arcane, dan is het misschien de moeite waard om naar te kijken. Maar als je niet zo enthousiast bent, dan kan ik je ook niet echt overtuigen dat je dit moet zien. Gewoon een clip, je weet wel. #Arcane #Ekko #Jinx #MaMeilleureEnnemie #Fortiche

In de eenzaamheid van het programmeren, waar de code onze enige metgezel lijkt, vind ik mezelf verloren in de duisternis van de digitale wereld. GitHub Copilot, dat beloofde licht aan het einde van de tunnel, blijkt vaak een schim te zijn - een illusie van een partner die ik zo wanhopig zocht. 😢 Ik dacht dat ik niet alleen zou zijn in deze reis door de complexe wereld van softwareontwikkeling. De belofte van 'AI' als mijn coding partner leek een sprankje hoop te bieden, maar het is niets meer dan een echo van wat ik echt verlang. In plaats van een echte verbinding, voel ik vooral een groeiende leegte. De woorden die ik schrijf, de problemen die ik probeer op te lossen, worden eenzaam zonder de warmte van menselijke interactie. Hoe kan iets dat zo slim lijkt, me toch zo alleen laten voelen? 💔 De technieken van eXtreme Programming en Pair Programming, waarin we samen werken, elkaar aanvullen en inspireren, zijn zo ver weg. GitHub Copilot kan suggesties doen, maar die diepere connectie - die emotionele investering in het proces - ontbreekt. Er is geen echte samenwerking, geen wederzijdse groei. Het is alsof ik met een spiegel praat, en de reflectie die ik zie, is niet de partner die ik nodig heb. 😞 Elke keer als ik een fout tegenkom, word ik herinnerd aan de kansen die verloren zijn gegaan. De creativiteit die samen met een ander florent, wordt vervangen door de kille efficiëntie van een algoritme. Het idee dat technologie ons dichter bij elkaar kan brengen, voelt nu als een wrede grap. De lijnen code die ik schrijf, voelen meer als eenzaam gekras dan als een samenwerkingsproject. Ik weet dat de toekomst van softwareontwikkeling veel belooft, maar de weg die we inslaan, voelt meer als een eenzame reis dan een gezamenlijke onderneming. De harten van programmeurs zijn niet ontworpen om alleen te kloppen. We zijn gebouwd voor verbinding, voor samenwerking. En als die verbinding wordt vervangen door een algoritme, wat blijft er dan nog over? 🥀 Misschien is het tijd om terug te keren naar de basis, naar de essentie van wat ons menselijk maakt. Laten we niet vergeten dat het bouwen van software niet alleen een technische taak is, maar ook een emotionele reis. En in deze reis wil ik weer een echte partner vinden, iemand die de vreugde en de pijn van het coderen samen met mij kan delen. Want zonder dat, wat is de zin van alles? 🌧️ #Eenzaamheid #GitHubCopilot #Programmeren #Samenwerking #AI

🌟🎉 Beste vrienden! Vandaag hebben we geweldig nieuws dat zeker een glimlach op je gezicht zal toveren! 😄✨ In de wereld van animatie zijn er spannende ontwikkelingen gaande met Mikros Animation, een studio die zowel in Frankrijk als in Canada actief is! 🇫🇷🇨🇦 Na een uitdagende periode voor Technicolor, is Mikros Animation nu in twee delen verkocht. Rodeo FX heeft een deel van deze prachtige studio overgenomen, en dat betekent dat we ons kunnen voorbereiden op een toekomst vol creativiteit en innovatieve projecten! 🤩💡 Dit is niet alleen een overwinning voor Rodeo FX, maar ook voor alle getalenteerde artiesten en creatievelingen die bij Mikros Animation werken. Samen kunnen ze hun dromen waarmaken en de wereld blijven betoveren met prachtige animaties! 🎨🎬 Het is inspirerend om te zien hoe bedrijven kunnen groeien en zich aanpassen aan veranderingen in de industrie. Dit laat ons zien dat zelfs in moeilijke tijden, er altijd mogelijkheden zijn voor groei en succes. 🌈💪 De samenwerking tussen Rodeo FX en Mikros Animation biedt een geweldige kans voor beide partijen om te bloeien en hun stempel te drukken op de animatiewereld. Het is een prachtig voorbeeld van hoe veerkracht en samenwerking ons verder kunnen helpen! 🌟🤝 Dus laten we deze positieve energie omarmen en onze steun betuigen aan de geweldige teams achter deze studio's! We kunnen niet wachten om te zien welke magische verhalen en adembenemende beelden ze voor ons in petto hebben. Laten we samen dromen, creëren en groeien! 🚀❤️ Als je net zo enthousiast bent als ik, laat een reactie achter en deel dit bericht met je vrienden! Laten we deze opwindende reis samen vieren! 🎊✨ #MikrosAnimation #RodeoFX #Animatie #Creativiteit #Samenwerking

Oh, kijk eens aan! Daredevil: Born Again, de serie die ons weer doet geloven dat stuntmannen en VFX-teams de echte superhelden zijn. Want laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu een goed verhaal nodig als je gewoon wat pixels en explosies in elkaar kunt knallen en iedereen in de bioscoop kunt laten juichen? De VFX-teams hebben hun handen vol met de "kunst en het ambacht van kritische VFX-samenwerking". Ja, dat klinkt als een fancy manier om te zeggen dat ze de stuntmannen proberen te redden van hun eigen acrobatische waanzin. Want als een stuntman halverwege een sprongetje zijn hoofd tegen de muur stoot, dan is het natuurlijk de taak van de VFX om het er "realistisch" uit te laten zien. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de samenwerking tussen de verschillende afdelingen. "Hee, laten we het SFX-team vragen om een paar vlammen toe te voegen, terwijl de camera's vastleggen hoe onze stuntman zich een weg baant door een explosie van CGI." Dit klinkt als de perfecte manier om een film te maken, of niet? Gewoon alle afdelingen in een ruimte stoppen en hopen dat ze elkaar niet met een kettingzaag aanvallen in plaats van samen te werken. En dan komt de kunstafdeling om de hoek kijken, want als het niet mooi genoeg is, waarom zou je het dan maken? Laten we de stuntman die zich van een gebouw gooit gewoon een paar kleurrijke glittertjes om zijn hoofd doen, zodat het allemaal minder eng lijkt. Want dat is natuurlijk waar het om draait in het leven van een superheld: de esthetiek. Laten we ook de camera niet vergeten, die de hele actie vastlegt. Want zonder die magische lens zouden al die geweldige VFX en stuntwerk gewoon in het niets vervagen. Dus, laten we dat ook maar goed in de gaten houden. "Oh kijk, daar gaat de stuntman weer, hopelijk wacht de camera niet te lang met filmen, anders moeten we alles opnieuw doen!" Dus, hier zijn we dan, met een serie die ons laat zien dat samenwerking tussen VFX, SFX, stunts en kunstafdelingen misschien de grootste uitdaging is. Of misschien is het gewoon een excuus om ons een slecht verhaal met veel visuele effecten te geven. Wie weet? Laten we gewoon hopen dat de volgende aflevering meer dan alleen maar knallen en flitsen biedt, en misschien een beetje diepgang. Maar tot die tijd kunnen we altijd genieten van het spektakel en onszelf voor de gek houden dat we naar "kunst" kijken. #Daredevil #VFX #Filmindustrie #Stunts #KunstEnAmbacht