Es ist einfach erbärmlich, wie Kojima Productions anlässlich ihres 10-jährigen Jubiläums am 23. September ein „spezial Event“ plant. Wo ist die Originalität, die Kreativität, die uns einst so begeistert hat? Kaum zu fassen, dass wir hier über einen Entwickler sprechen, der einst die Videospielbranche revolutioniert hat, und jetzt scheinen sie einfach nur in der Vergangenheit zu leben, während sie versuchen, etwas aus der Luft zu schöpfen, um die Massen zu beeindrucken. Es ist fast schon lächerlich, wenn man bedenkt, dass Hideo Kojima und sein Team vor einem Jahrzehnt mit innovativen Konzepten und beeindruckenden Spielmechanismen aufwarteten. Wo sind diese grandiosen Ideen geblieben? Stattdessen erhalten wir nun ein weiteres Event, das wahrscheinlich nicht mehr als eine Reihe von Ankündigungen und leeren Versprechungen sein wird, die am Ende nichts Substanzielles bieten. Man könnte meinen, sie haben die Muse verlassen oder schlimmer noch, dass sie sich in einem kreativen Stillstand befinden. Das Publikum verlangt nach neuen Erlebnissen, nicht nach dem immer gleichen alten Kram! Wenn wir uns an die letzten Spiele erinnern, die Kojima Productions veröffentlicht hat, scheinen sie mehr auf das Marketing als auf den eigentlichen Spielspaß fokussiert zu sein. Die Überbewertung von „Death Stranding“ und die damit verbundenen Marketingstrategien sind ein klarer Beweis dafür, dass sie mehr daran interessiert sind, Geld zu machen als echte, bahnbrechende Spiele zu produzieren. Es ist an der Zeit, dass Kojima Productions sich besinnt! Wir wollen kein weiteres Event, das uns mit leeren Versprechungen und halbherzigen Ankündigungen abspeist. Wir erwarten echte Innovation, echten Fortschritt! Ansonsten wird diese Feier nur ein weiteres Beispiel für einen gefallenen Giganten sein, der nicht mehr in der Lage ist, seine eigenen Standards zu erfüllen. Ich fordere die Verantwortlichen auf, endlich die Weichen zu stellen und sich nicht in der Nostalgie zu verlieren. Wenn man zehn Jahre im Geschäft ist, sollte man doch wissen, dass man sich ständig weiterentwickeln muss, um relevant zu bleiben. Die Zeit für Spielereien ist vorbei, jetzt ist die Zeit für echte Veränderungen! #KojimaProductions #Videospiele #Gaming #Innovation #DeathStranding

Hideo Kojima, dieser Meister der verworrenen Storys und langen Cutscenes, hat wieder einmal sein kreatives Genie zum Besten gegeben. Diesmal hat er eine brillante Idee für einen dritten Teil von Death Stranding, aber – Überraschung! – möchte, dass jemand anderes das Spiel umsetzt. Natürlich, denn was könnte besser sein, als sein Meisterwerk in die Hände eines anderen zu legen, während man selbst im Hintergrund sitzt und den Zuschauern beim Zusehen zuschaut? Man fragt sich, ob Kojima der Meinung ist, dass „weniger ist mehr“ auch für kreative Prozesse gilt. Schließlich ist Death Stranding nicht gerade bekannt dafür, dass man es in einem Nachmittag durchspielt. Warum also nicht gleich eine Trilogie planen? Vermutlich, um uns allen die Gelegenheit zu geben, uns noch mehr mit dem Konzept des „Liefermenschen“ auseinanderzusetzen – denn wer träumt nicht davon, in einer post-apokalyptischen Welt Fracht zu transportieren, während man über die tiefgründigen Fragen des Lebens nachdenkt? Es ist fast so, als würde Kojima uns einladen, die Kunst des Gehens neu zu erleben, während er sich im Hintergrund dezent lässig zurücklehnt und denkt: „Die Leute lieben es, meine Ideen zu kaufen, also warum sollte ich mich selbst anstrengen?“ Vielleicht plant er sogar, ein neues Genre zu kreieren: „Kunst der Untätigkeit“, wo der einzige Fortschritt darin besteht, wie lange man auf dem Sofa sitzen kann, während man darüber nachdenkt, was man als Nächstes tun könnte – ganz à la Death Stranding. Und ganz im Ernst, wer braucht schon einen kreativen Kopf wie Kojima, um eine Fortsetzung zu machen, wenn er doch nur seine brillanten Ideen in die Hände eines anderen legen kann? Das ist der wahre Weg, um sicherzustellen, dass die Fans weiterhin verwirrt und gleichzeitig fasziniert sind. Wer möchte nicht das Gefühl haben, dass sie in einem Traum gefangen sind, während sie versuchen, die Bedeutung von „Kojima-Logik“ zu entschlüsseln? Letztendlich wird Death Stranding 3 wahrscheinlich ein weiteres Meisterwerk der Verwirrung, das den Spielern die Frage stellt: „Was habe ich gerade gespielt?“ Aber hey, solange Kojima am Steuer sitzt – oder besser gesagt, sich zurücklehnt und zusieht – können wir sicher sein, dass uns eine weitere Reise in die Absurdität bevorsteht. Jetzt heißt es nur noch warten, bis jemand anderes bereit ist, diesen „Kojima-Traum“ zu verwirklichen. Vielleicht wird es sogar ein Programmierer sein, der mehr als nur ein paar Räume in den Code einfügt. Wer weiß? #DeathStranding #Kojima #Videospiele #GamingNews #Ironie

🎮✨ Olá, comunidade incrível! Hoje quero compartilhar uma experiência que me inspirou profundamente enquanto jogava "Death Stranding 2" – um jogo que, na minha opinião, é o primeiro verdadeiro e bom rede social! 🌟 Recentemente, me encontrei em uma situação intensa dentro do jogo. Estava em uma área infestada por BTs (os fantasmas malignos de lama) e, para ser honesto, a adrenalina estava lá em cima! 🚀 O que parecia um desafio louco acabou se transformando em uma jornada que me fez refletir sobre a vida e as conexões que fazemos diariamente. Enquanto estava prestes a ficar sem bateria no meu exoesqueleto, com todo o meu carregamento pesando sobre mim, percebi que, assim como na vida real, às vezes nos deparamos com obstáculos que parecem intransponíveis. E é nesse momento que a verdadeira essência do jogo se revela: a colaboração e a empatia. 🤝💗 "Death Stranding 2" não é apenas um jogo; é uma metáfora poderosa sobre as nossas conexões sociais. Através da interação com outros jogadores – mesmo que virtualmente – aprendemos a importância da solidariedade. Cada entrega que fazemos, cada ponte que construímos, representa como podemos nos unir e ajudar uns aos outros em tempos difíceis. 🌉✨ Esta experiência me lembrou que, mesmo quando estamos enfrentando "BTs" nas nossas vidas, seja um desafio no trabalho, na saúde ou nas relações pessoais, é crucial lembrar que não estamos sozinhos. Todos nós temos um exoesqueleto de apoio ao nosso redor – amigos, família e colegas prontos para nos ajudar a carregar o peso. 💪❤️ Assim, meu convite a todos vocês é: vamos aproveitar essa incrível rede social que temos em nossas vidas! Vamos nos conectar, compartilhar nossas histórias e apoiar uns aos outros. Há uma beleza indescritível nas pequenas interações que podemos ter, tanto no mundo real quanto no virtual. 🌍💞 Vamos juntos enfrentar os desafios, construir pontes e criar um futuro mais esperançoso e unido! E lembrem-se, mesmo nas circunstâncias mais difíceis, há sempre uma luz no fim do túnel. 🌈🌟 #DeathStranding2 #ConexõesHumanas #Solidariedade #JogoEVida #Inspiração

هل سئمت من تجولك في عالم Death Stranding 2، وكأنك في رحلة مشي بلا نهاية؟ هل ترغب في “السفر السريع” ولكنك لا تعرف كيف تبدأ؟ لا تقلق، فالمسألة ليست بالقدر الذي تبدو عليه، فكل ما عليك هو معرفة كيفية “تفعيل” هذه الميزة السحرية التي تجعلك تشعر وكأنك طائر يحلق فوق كل تلك الكومة من الأمتعة! لنبدأ بالحديث عن كيفية “فتح” السفر السريع. يبدو أن هناك الكثير من الخطوات المعقدة والمربكة، وكأنك تحاول حل لغز في لعبة الشطرنج بينما تتوازن على حافة جبل. لكن لا تنخدع، فالمسألة تدور حول إنجاز بعض المهام، وكأنك تتسلق سلمًا مصنوعًا من الكرتون. بعد أن تكتشف كيف تفعل ذلك، ستجد نفسك في عالم من السرعة، حيث يمكن للوقت أن يتوقف وأنت لا تزال في مكانك. والآن، لننتقل إلى استخدام السفر السريع نفسه. هل تذكرت كيف أنك كنت تشعر وكأنك تسير في طابور طويل في أحد مراكز التسوق خلال فترة التخفيضات؟ حسناً، مع السفر السريع، يمكنك تجنب كل ذلك. لكن انتبه، فقد تجد نفسك في مكان لم تكن تتوقعه، وكأنك أدخلت عنوان وجهتك في مصفوفة غامضة، وجاءك جواب “أهلاً بك في الجحيم”! وإذا كنت تظن أن السفر السريع هو حل سحري لكل مشاكلك، فأنت مخطئ. ستجد أن الأمر ليس بتلك السهولة، فالمعارك والتحديات لا تزال قائمة. وكأنك تقول، “ها أنا الآن أستطيع الانتقال بسرعة، لكن هل هناك من ينقذني من الملل؟” لكن لا تدع الإحباط يتسلل إليك. فالحياة في Death Stranding 2 مليئة بالمفاجآت، ومن يدري، ربما تجد صديقًا غير متوقع أثناء رحلتك السريعة! أو ربما تكتشف أن الشحنات التي كنت تحاول توصيلها ليست سوى أكياس من الغبار! في نهاية المطاف، السفر السريع ليس مجرد ميزة، بل هو أسلوب حياة! لذا، اجمع شجاعتك، واستعد للانطلاق في مغامرة لا مثيل لها، حيث يمكنك الهروب من الواقع والعودة إليه في غمضة عين، فقط لتجد نفسك مختبئًا في زاوية منزوٍ مع حقيبتك المليئة بالذكريات… والأكياس! #DeathStranding2 #سفر_سريع #ألعاب #سخرية #مغامرات

A indústria dos games já passou por muitas transformações, mas o que estamos vendo atualmente, especialmente com o lançamento de "Death Stranding 2: On the Beach", é simplesmente inaceitável. A abordagem de Kojima Productions em relação aos Échoués, especialmente os gigantes, é um exemplo gritante de como a criatividade pode ser sufocada por decisões tecnicamente desastrosas e uma narrativa que se arrasta sem fim. Primeiro, vamos falar sobre a jogabilidade. Capturar um "gros Échoué" deveria ser uma experiência emocionante, mas o que encontramos é um sistema falho que mais irrita do que diverte. Por que diabos precisamos de mecânicas tão complicadas para algo que deveria ser simples? Os jogadores estão se perguntando se realmente vale a pena passar horas tentando entender um sistema que, no fundo, parece mais um labirinto do que um desafio. A frustração é palpável! Em vez de focar na exploração e na história, a Kojima Productions parece ter decidido que complicar a jogabilidade seria a sua marca registrada. E não me faça começar a falar sobre a narrativa. "On the Beach" é uma tentativa de criar uma profundidade emocional que, na verdade, se transforma em uma verdadeira tortura para quem só quer jogar. A sensação de que a história se arrasta é sufocante e, em muitos momentos, me pergunto se estamos jogando um jogo ou assistindo a um filme interminável. A falta de ritmo é exasperante, e o que deveria ser uma experiência envolvente se torna um teste de paciência. Além disso, a escolha estética de "Death Stranding 2" é, no mínimo, questionável. Os gráficos, embora sejam visualmente impressionantes, não conseguem compensar a falta de substância. É como colocar um brilho em um carro quebrado – no final, ele ainda não funciona. As cenas são longas, e muitos jogadores estão se sentindo mais como espectadores do que participantes. A magia do jogo se perde em meio a longas sequências que poderiam ser facilmente encurtadas sem prejudicar a narrativa. E o que dizer das falhas técnicas? Bugs, glitches, e uma série de problemas que quebram a imersão. É inadmissível que um jogo de tal magnitude ainda sofra com problemas que deveriam ter sido resolvidos nas fases iniciais de desenvolvimento. O que estamos pagando é um produto que parece ter sido lançado às pressas, e isso é uma afronta a todos nós, gamers que esperavam mais. Em resumo, "Death Stranding 2: On the Beach" é uma mistura de boas intenções e execução desastrosa. Se a Kojima Productions não começar a prestar atenção nas necessidades dos jogadores e a corrigir esses erros, pode muito bem estar cavando sua própria cova. É hora de exigir mais e esperar menos. A paciência do público está se esgotando! #DeathStranding2 #Jogos #KojimaProductions #Frustração #CríticaGames

Death Stranding 2: On the Beach oyununu ve onun "Pizzaiolo" karakterini ele almanın zamanı geldi. Kojima Productions’ın bu tuhaf pizza hikayesini nasıl bu kadar ciddiye alabiliyorlar? Yeter artık! Bu kadar ciddiyetsiz bir yaklaşım, oyunculara saygısızlıktan başka bir şey değil. "Pizzaiolo" olmanın ne anlama geldiğini sorgulamak yerine, Kojima'nın bizleri nasıl bir temelin üzerine oturttuğunu düşünmeliyiz. Öncelikle, bu tür bir karakterin bu kadar önemsenmesi ve oyun dünyasında bu kadar yer bulması, tam anlamıyla bir absürtlük. Hadi gelin, bu Pizzaiolo'nun oyundaki rolünü sorgulayalım. Neymiş, "Siz Pizzaiolo'sunuz!" Yani, bu ne demek? Oyun dünyasında pizza dağıtmak mı? Diğer oyuncularla bağlantı kurmak yerine, pizzalarla mı uğraşacağız? Bu, Death Stranding serisinin derinliğiyle nasıl bağdaşıyor? Bu tamamen aldatmaca ve oyun endüstrisinin ne kadar yozlaştığını gösteriyor! Kojima Productions, bu tür bir içerikle bizleri nasıl kandırmaya çalışıyor? Pizzaiolo gibi bir karakterle neyi başarmayı bekliyorlar? Oyun topluluğu olarak, bu tür alakasız karakterlerin ve temaların, oyun deneyimimizi nasıl baltaladığını görmeliyiz. Artık yeter! Oyuncuların beklentilerini hiçe sayarak, bu tür absürt karakterler ve hikaye akışlarıyla bizi oyalayamazlar. Bir diğer sorun ise bu projeye harcanan zaman ve kaynaklar. Kojima'nın vizyonu, artık gerçekçi bir temelden çok, saçma sapan bir hikaye etrafında dönüyor gibi görünüyor. Bu kadar çok yetenekli insanın, pizzalar ve absürt karakterler üzerine çalışmayı kabul etmesi, gerçekten düşündürücü. Oyun dünyasında devrim yaratacak fikirler yerine, neden pizzaların peşinde koşuyoruz? Bu tamamen bir zaman kaybı! Sonuç olarak, "Découvrir la vérité sur le Pizzaiolo" başlıklı makale, bu konudaki tüm sorunları gözler önüne seriyor. Death Stranding 2: On the Beach, bir oyun olmaktan çok, oyuncuları birer "Pizzaiolo" yapmaya yönelik bir şaka gibi. Bu tür absürtlüklerin ve alaycılığın, oyun dünyasına nasıl zarar verdiğini artık anlamalıyız. Yoksa oyun endüstrisinin geleceği, pizzalarla dolup taşan bir çöl haline gelecektir! #DeathStranding #Pizzaiolo #KojimaProductions #OyunDünyası #OyunEleştirisi

Was zur Hölle geht eigentlich in „Death Stranding“ vor? Wenn man sich die komplette Anleitung zu diesem skurrilen Meisterwerk von Hideo Kojima anschaut, fragt man sich, ob die Entwickler bei der Produktion nicht ein wenig zu tief ins Glas geschaut haben. Es ist wirklich erstaunlich, dass ein Spiel, in dem man hauptsächlich Pakete von A nach B schleppt, als Blockbuster durchgehen kann. Vielleicht sind wir einfach zu verblendet von den schillernden Grafiken und den tiefgründigen philosophischen Fragen, die uns eher an eine Existenzkrise als an ein Spiel erinnern. Man könnte glatt meinen, dass die AAA-Publisher eine geheime Wette darüber laufen haben, wie viele verwirrte Spieler sie mit einem Spiel anlocken können, das nicht einmal die eigene Handlung erklären kann. „Death Stranding“ ist wie ein surrealistisches Gemälde – man betrachtet es, denkt „Wow, das ist echt… etwas“ und fragt sich dann, warum man dafür 60 Euro ausgegeben hat. Und jetzt wird sogar ein zweiter Teil in Auftrag gegeben? Offenbar gibt es genug Menschen, die bereit sind, sich in die von Kojima geschaffene Weirdness zu stürzen, als wäre es eine neue Form von Meditation. Vielleicht sollten wir alle einfach anfangen, unsere eigenen Pakete zu liefern und hoffen, dass wir dabei die tiefere Bedeutung des Lebens entdecken – oder wenigstens ein paar mehr dieser schillernden Kaffeetassen. Die Frage bleibt: Was passiert, wenn Kojima wirklich loslegt und uns mit einem weiteren Teil überflutet? Werden wir am Ende eine tiefere Verbindung zu den Charakteren entwickeln oder werden wir einfach nur noch verwirrter? Es ist, als würde man versuchen, einen philosophischen Text von Nietzsche zu lesen, während man gleichzeitig mit dem Kopf gegen die Wand schlägt. Vielleicht sind die wahren „Strands“ die Freunde, die wir unterwegs verlieren – oder die, die uns während des Spielens den Verstand rauben. Man könnte fast Mitleid mit den Spielern haben, die sich durch die endlosen Landschaften kämpfen und versuchen, die Bedeutung hinter dem mysteriösen Death Stranding zu entschlüsseln. Aber hey, vielleicht ist das der eigentliche Spaß: sich in einem Spiel zu verlieren, das keine klaren Antworten bietet und uns stattdessen mit Fragen zurücklässt, die wir nie zu beantworten wagen. Also, auf in die nächste Runde „Was zur Hölle geht hier vor?!“ Und falls ihr euch fragt, ob der zweite Teil noch mehr verwirrend sein wird, denkt daran: Manchmal ist es besser, einfach zu akzeptieren, dass das Leben selbst ein großes, unverständliches Spiel ist – und wir alle nur kleine Pakete sind, die versuchen, ihren Weg zu finden. #DeathStranding #HideoKojima #Videospiele #GamingHumor #KreativeVerwirrung

अब हम Death Stranding 2 के मल्टीप्लेयर फीचर्स की बात करते हैं। क्या यह सच में इतना शानदार है जितना कहा जा रहा है? नहीं, बिल्कुल नहीं! यह सब एक बड़ी धोखाधड़ी है जो हमें केवल एकल-खिलाड़ी अनुभव में बंधा रखती है। डेवलपर्स ने हमें बेवकूफ बनाया है, और हम यह देखने के लिए तैयार बैठे हैं कि "Chiral Network" और "multiverses" के नाम पर हमें क्या दिया जा रहा है। सबसे पहले, यह समझिए कि "Death Stranding 2: One the Beach" असल में एक एकल-खिलाड़ी खेल है। हाँ, कुछ ऑनलाइन तत्व हैं, पर क्या यह सच में मल्टीप्लेयर अनुभव को बेहतर बनाते हैं? नहीं! यह केवल एक दिखावा है। हम असल में अन्य खिलाड़ियों के साथ बातचीत नहीं कर सकते। आपको बस "Chiral Network" में उनकी मौजूदगी का एहसास होता है, लेकिन क्या यह किसी भी तरह से संतोषजनक है? बिलकुल नहीं! यह एक बेतुकी कोशिश है जो हमें यह सोचने पर मजबूर करती है कि हम वास्तव में किसी दूसरे खिलाड़ी के साथ खेल रहे हैं, लेकिन सच तो यह है कि हम केवल एक खाली दुनिया में घूम रहे हैं। यहां पर तकनीकी गलती की बात नहीं है, बल्कि यह है कि डेवलपर्स ने हमें एक अधूरा अनुभव दिया है। हमें एक अच्छी तरह से विकसित मल्टीप्लेयर अनुभव की जरूरत है, लेकिन वे हमें एक साधारण और बेतुकी चीज़ पर धकेल रहे हैं। यह समझ से परे है कि एक खेल जो इतना बड़ा और महंगा है, वह हमें केवल एकल-खिलाड़ी अनुभव में सीमित क्यों रखता है। क्या डेवलपर्स ने हमारी अपेक्षाओं को पूरा करने का मन नहीं बनाया है? या वे बस हमें ठगने का खेल खेल रहे हैं? क्या गेमिंग समुदाय इस पर चुप रहेगा? क्या हम इस बेवकूफी को सहन करेंगे? यह हमारे समय और पैसे की बर्बादी है। हमें एक मजबूत और इंटरैक्टिव मल्टीप्लेयर अनुभव चाहिए, जो हमें जोड़ता है, न कि एक ऐसे अनुभव में जो हमें अकेला छोड़ देता है। "Death Stranding 2" को इस बात का एहसास होना चाहिए कि हम केवल एकल-खिलाड़ी अनुभव से संतुष्ट नहीं हैं। हमें चाहते हैं कि हमें एक असली और प्रभावशाली मल्टीप्लेयर अनुभव मिले, जो हमें अन्य खिलाड़ियों के साथ जोड़ता है। इसलिए, डेवलपर्स को इसे समझने की जरूरत है कि हम क्या चाहते हैं। हमें खेल में वास्तविकता चाहिए, न कि केवल ऑनलाइन तत्वों का एक झूठा दिखावा। "Death Stranding 2" को अपनी रणनीति में बदलाव करना होगा, अन्यथा यह केवल एक और असफलता के रूप में गिना जाएगा। #DeathStranding2 #GamingCritique #MultiplayerFail #ChiralNetwork #GameDevelopment

Em Death Stranding 2: On the Beach, você vai estar conectado à rede Chiral, e, de alguma forma, isso inclui a Austrália. É meio chato, pra ser honesto. Você vai se deparar com algumas instalações opcionais pelo caminho, e uma delas é do tal Ghost Hunter. O problema é que, se você encontrar esse lugar muito cedo, não vai conseguir fazer nada até chegar ao Chronobiologist. E aí você fica só esperando, sem saber o que fazer. A história não avança e você acaba se sentindo um pouco entediado. A narrativa parece prometer algo interessante, mas o jeito que tudo se desenrola é meio morno. A conexão com o Ghost Hunter poderia ser mais empolgante, mas, no final das contas, é só mais uma tarefa na lista longa de coisas pra fazer. Se você está esperando alguma ação ou reviravoltas emocionantes, pode se decepcionar. A jornada é mais sobre conectar pontos e lidar com fantasmas, do que realmente explorar algo novo. O ritmo é lento e as interações nem sempre são gratificantes. Enfim, se você já jogou o primeiro Death Stranding, sabe como é essa vibe de carregar coisas e conectar lugares. Só que, desta vez, parece que a fórmula não traz tanto entusiasmo. A ideia de conectar a Austrália à rede Chiral poderia ser uma experiência bacana, mas acaba se perdendo em meio ao tédio. O Ghost Hunter poderia ter trazido um pouco mais de vida ao jogo, mas... é só mais um personagem em um mundo que parece meio vazio. No final, não sei se vale a pena ficar preso nesse ciclo, mas se você é fã da série, pode acabar aproveitando. Se não, bem, pode ser uma experiência maçante. O que posso dizer? É Death Stranding, mas sem aquele calor. #DeathStranding2 #GhostHunter #ChiralNetwork #Videogames #Jogos