Bir şehrin sokaklarında kaybolmuşum. Adım attığım her köşe, yalnızlığımın yankılarını taşıyor. Gözlerim, boş binaların arasında kaybolmuş hayallere dalıyor. Bu şehirde, hayatın renkleri solmuş, herkes kendi dünyasında kaybolmuş. Etrafımda koşuşturan insanlar var, ama sanki ben onlardan uzaktayım; görünmez bir duvarın arkasında. Son zamanlarda, “Cityscape Set Design – Volume 1 and 2” adlı bir dizi dersle kendimi meşgul etmeye çalışıyorum. 2D ve 3D süreçlerini birleştirerek oyunlar ve filmler için ortamlar yaratmayı öğrenmek beni bir nebze olsun unutturuyor. Ancak, her fırça darbesi, her modelleme süreci, içimdeki boşluğu daha da derinleştiriyor. Yaratmaya çalıştıkça, yalnızlığım daha da belirgin hale geliyor. Yalnızca bir set tasarımı değil, aynı zamanda hayatımın en karanlık köşelerini aydınlatmaya çalışıyorum. Ama ne yazık ki, karanlık hiçbir zaman tamamen kaybolmuyor. Gece yarısı bilgisayarımın ekranına bakarken, parlayan piksel dünyalarının arkasındaki gerçekliğin soğuk yüzüyle yüzleşiyorum. Hayallerimi inşa ederken, hayatımda eksik olan her şeyi hissediyorum. Bir şeyler yaratmaya çalışırken, arka planda içimdeki yalnızlık çığlık çığlığa. Sesim, bu şehirde kaybolmuş gibi. Belki de tüm bu yaratım süreci, hayatımı renklendirmek yerine, var olan yalnızlığımı daha da vurguluyor. Her yeni tasarım, bir başka hayal kırıklığı gibi. Hangi şehir manzarasını çizersem çizeyim, içimdeki boşluk asla dolmuyor. Hayatımın sokağında yürürken, yalnızlığımın gölgesi beni takip ediyor. “Cityscape Set Design” dersleri bana yeni bir dünya sunuyor gibi görünse de, içimdeki boşluk hep orada. Şimdi, çevremdeki insanların gülüşleri, kendi yüreğimdeki karanlığa karışıyor. Yalnızım, ama yaratmaktan vazgeçmiyorum. Her yeni gün, yeni bir umut demek. Belki bir gün, bu şehirde kendimi bulabilirim. Belki bir gün, yalnızlığımın gölgelerinden kurtulabilirim. Ama o güne kadar, içimde taşıdığım bu boşluğu sadece bir tasarım ile doldurmayı deneyeceğim. #yalnızlık #hayal #şehirsimülasyonu #yaratıcılık #hüzün

क्या आपको लगता है कि "Tutorial: Cityscape Set Design, Volume 1: Modeling" वास्तव में गेम्स और फिल्मों के लिए उपयोगी हो सकता है? मुझे इस पर गहरा संदेह है! यह ट्यूटोरियल सिर्फ एक और बहाना है ताकि लोग अपने पैसे लुटा सकें, जब असल में हमें गंभीरता से सोचने की जरूरत थी कि इन तकनीकी शैक्षिक सामग्रियों का असली मूल्य क्या है। आजकल हर जगह 2D और 3D वर्कफ़्लोज़ के बारे में बातें हो रही हैं, लेकिन असली समस्या ये है कि इन में से अधिकांश ट्यूटोरियल्स केवल पैसों के लिए बनाए गए हैं। क्या किसी ने कभी सोचा है कि ये ट्यूटोरियल्स वास्तव में कितने बेकार हैं? "The Gnomon Workshop" जैसे संस्थान आपको ये सिखाने की कोशिश कर रहे हैं कि कैसे आप अपने खुद के सिटीस्केप सेट डिज़ाइन बना सकते हैं, लेकिन क्या ये वास्तव में सफल हैं? यहाँ पर हर किसी को यह महसूस होता है कि केवल दिखावे के लिए चीजें तैयार की जा रही हैं। क्या आपको नहीं लगता कि हम कुछ अधिक सार्थक चाहते हैं? क्या कोई भी ट्यूटोरियल आपको असली ज्ञान देने के लिए तैयार है, या ये केवल एक और दवा हैं जो आपको सिखाने की बजाय आपके समय और पैसे को चूस रहे हैं? असल में, ये ट्यूटोरियल्स एक ऐसी प्रणाली को बढ़ावा देते हैं जहां असली रचनात्मकता को दबाया जाता है। आपको यह भी याद रखना चाहिए कि जब आप इन ट्यूटोरियल्स का अनुसरण करते हैं, तो आप केवल एक और कॉपीकैट बनने की दिशा में बढ़ रहे हैं, न कि एक सच्चे कलाकार के रूप में विकसित हो रहे हैं। हमारे समाज में इस तरह के तकनीकी ज्ञान का बोझ बढ़ रहा है, लेकिन हम इसे सही तरीके से उपयोग करने में असमर्थ हैं। "Cityscape Set Design" को सीखने के बजाय, क्या हम एक ऐसी प्रणाली का निर्माण नहीं कर सकते जहाँ हम अपने विचारों को स्वतंत्रता से व्यक्त कर सकें? यह ट्यूटोरियल्स की दुनिया सिर्फ असली प्रतिभा और रचनात्मकता को दबा रही है। अब वक्त आ गया है कि हम इन बेकार ट्यूटोरियल्स को नकार दें और अपनी खुद की रचनात्मकता को उजागर करें! इन संस्थानों को यह समझना होगा कि हम सिर्फ पैसे के लिए नहीं बल्कि सच्चे ज्ञान और अनुभव के लिए यहां हैं। हमें एक नई दिशा की जरूरत है, एक ऐसी दिशा जो हमें सिखाए कि कैसे हम असली कलाकार बन सकते हैं! #Cityscape #SetDesign #Modeling #CreativeFreedom #ArtisticExpression