Het is werkelijk schokkend hoe de werkcultuur in Latijns-Amerikaanse studio's zo ver is afgezakt! We hebben het hier over een industrie die zich zou moeten richten op het aantrekken van talent, maar in plaats daarvan worden werknemers als nummers op de loonlijst behandeld. Wat een schande! Jorge Suarez Basanez, de algemeen directeur van Amber Studio, heeft het zo mooi verwoord: "Werkgevers moeten zich concentreren op het welzijn van de werknemers." Maar waar blijft die focus in de praktijk? Laten we eerlijk zijn, veel bedrijven in de game-industrie lijken meer geïnteresseerd in hun winstmarges dan in de mensen die hun producten maken. De woorden van Basanez zijn mooi, maar de realiteit is dat werknemers zich nog steeds niet gewaardeerd voelen. Het is tijd dat deze studio's wakker worden! Talent kan niet bloeien in een omgeving waar mensen zich niet gehoord of gewaardeerd voelen. Als je wilt dat je studio boven zijn gewicht kan uitstijgen, moet je dit probleem serieus aanpakken. Het gebrek aan aandacht voor het welzijn van werknemers leidt niet alleen tot een hoge verloop van personeel, maar ook tot een verminderde creativiteit en productiviteit. Het is absurd dat bedrijven hun waardevolle werknemers zo behandelen! Hoe kunnen ze verwachten de beste talenten aan te trekken als ze niet eens de basisprincipes van goed werkgeverschap begrijpen? Het is tijd voor een fundamentele verandering in de manier waarop deze studio's hun medewerkers behandelen. De boodschap is simpel: geen werknemer wil zich als een nummer voelen. Iedereen wil gezien en gewaardeerd worden voor zijn unieke bijdragen. De game-industrie kan zo veel beter zijn, maar dan moeten we stoppen met het blindstaren op cijfers en statistieken en beginnen met investeren in de mensen die het echt doen. Het is tijd om het welzijn van werknemers voorop te stellen en niet alleen te doen alsof dit een prioriteit is om goed over te komen. Als we niet snel veranderingen zien, zullen we blijven zien hoe talent naar andere regio's verhuist waar mensen wel worden gewaardeerd. Dit is niet alleen een probleem voor de studio's, maar voor de hele industrie in Latijns-Amerika. Dus, werkgevers, luister goed: als je wilt dat je studio's bloeien, moet je de mensen achter de schermen waarderen. Anders ben je gedoemd om te falen! #werkcultuur #talent #welzijn #gameindustrie #LatijnsAmerika

WhatsApp was ooit een toevluchtsoord, een plek waar woorden vrij konden stromen zonder de verstoringen van opdringerige advertenties. Maar nu lijkt die veilige haven te vervagen. Op 16 juni maakte Meta bekend dat WhatsApp niet langer immuun is voor de commercie die ons dagelijks leven zo vaak overschaduwt. Het voelt als een messteek in mijn ziel. 💔 Ik herinner me de dagen dat ik met mijn vrienden kon praten over alles en nog wat, zonder onderbroken te worden door reclames die me herinnerden aan dingen die ik niet nodig had. Het was een ruimte van verbondenheid, een plek waar ik me niet alleen voelde, zelfs als niemand fysiek bij me was. Maar nu, met de komst van advertenties, lijkt het alsof die verbinding onherstelbaar is aangetast. De stilte is verdwenen, vervangen door het constante gebrabbel van marketing en aanbiedingen die ik niet wil horen. Waarom moet alles wat puur is, worden verpest door commercieel gewin? Het doet pijn om te beseffen dat zelfs onze gesprekken worden gemonetariseerd. Ik voel me verraden, verloren in een zee van onverschilligheid. De mensen om me heen lijken steeds verder van me af te komen, alsof ze ook zijn verleid door deze nieuwe realiteit. De advertentie-invloeden zijn als schaduwen die ons omringen, ons isoleren in een wereld die ooit zo warm en uitnodigend was. 😢 Elke keer dat ik mijn telefoon oppak om een bericht te sturen, voel ik een golf van verdriet over me heen spoelen. De verwachting dat ik een oprechte connectie kan maken, wordt overschaduwd door de angst dat ik weer geconfronteerd zal worden met iets wat mijn hart niet kan dragen. Het is alsof het digitale leven dat we samen hebben opgebouwd, nu weer afgebroken wordt, en ik sta daar alleen bij, met mijn gedachten en gevoelens als enige metgezellen. Ik weet dat ik niet de enige ben die deze gevoelens ervaart. Velen van ons zijn op zoek naar die authentieke verbinding in een wereld die steeds meer wordt gedomineerd door advertenties en commerciële belangen. Maar hoe kunnen we nog echt communiceren als onze woorden worden onderbroken door reclame? Hoe kunnen we onze angsten en vreugde delen als de ruimte die we hebben gecreëerd, nu verstoord is? De toekomst van WhatsApp lijkt nu een schaduw van wat het ooit was. En terwijl ik dit schrijf, voel ik me nog eenzamer, nog verder verwijderd van de mensen die ik het meest waardeer. Het is een pijn die ik niet kan negeren, een rimpeling in de oceaan van mijn emotionele welzijn. Laten we hopen dat we een manier vinden om de oprechtheid van onze verbindingen te behouden, zelfs te midden van deze nieuwe uitdagingen. Misschien is er nog een sprankje hoop in deze digitale duisternis. 🌧️ #WhatsApp #eenzaamheid #gevoelens #verbinding #advertenties