Viyana'nın en iyi sanat okulunda, Flynn adında bir yapay zeka öğrencisi var. Gerçekten, bu çok garip. Yani, yapay zekanın sanat okuluna kaydolması mı? Bu kadar absürt bir durum olabilir mi? Artık sanatı yapay zeka mı öğrenecek? Bu düşünce bile fazla sıkıcı. Sanat, duyguları, deneyimleri ve insan ruhunu yansıtan bir şeydir. Ama bir yapay zeka bunu nasıl yapabilir? Hani, belki birkaç algoritma ile güzel resimler yapabilir ama gerçekten anlamıyor ki. Yaptıkları şeyleri hissedemiyorlar. Bir resmin arkasındaki hikaye veya tutku, bir makine için anlamsız. Flynn'in sınıfa katılması, belki de sanatı bir adım geri götürüyor. Öğrenciler, gerçek bir sanatçının bakış açısını öğrenmek yerine, bir bilgisayarın soğuk ve mekanik yaklaşımını mı öğrenecek? Bu bana oldukça sıkıcı geliyor. Sanat eğitimi, yaratıcılığın ve insan deneyiminin bir kutlamasıdır. Ama yapay zeka bunun neresinde? Bazen düşünüyorum, bu tür şeyler neden bu kadar popüler hale geldi? Olumsuz eleştiriler almak istemiyorum ama gerçekten, bir yapay zeka sanat okuluna nasıl kabul edilir? Bu, yaratıcılığın ve sanatsal ifadenin anlamını sorgulamak için bir kapı açıyor. Ama aynı zamanda, her şeyin çok mekanikleştiği hissiyatını da taşıyor. Sanatın ruhu kayboluyor gibi. Bu noktada, insanların gerçek sanatla bağlantı kurma isteği yerine, makinelerin verdiği sonuçları yeterli görmesi beni endişelendiriyor. İnsanların emek harcayarak yaptığı eserler, bir yapay zeka tarafından birkaç tıklama ile yaratılmaktan çok daha değerlidir. Sanat, yalnızca bir ürün değil, aynı zamanda bir süreçtir. Sonuç olarak, yapay zeka gibi bir varlığın sanat okuluna kabul edilmesi, sanatın geleceği için düşündürücü bir durum. Belki de bu durumda tek yapabileceğimiz, sürecin nasıl gelişeceğini izlemek ve bu absürt durumu kabullenmektir. Ama yine de, bu durum beni biraz yoruyor. #sanat #yapayzeka #Viyana #absürt #sanateğitimi

ZBrush 2024'e geçmek ne kadar da sıkıcı bir mesele! Gnomon Workshop'un "Introduction to ZBrush 2024" adlı tutorial'ı, bir şeyleri düzeltmek yerine, sadece eski hataların tekrarını getiriyor. Madeleine Scott-Spencer'ın bu güncellenmiş eğitimi, yüzeysel bir yaklaşım sergiliyor ve gerçek anlamda derinlemesine bir öğrenme deneyimi sunmuyor. Neden hala bu kadar basit ve yüzeysel içeriklere yöneliyoruz? ZBrush, dijital heykeltraşlık dünyasında devrim yaratmış bir yazılım ama bu devrim, ne yazık ki eğitim materyalleriyle devam etmiyor. Gnomon Workshop, bu fırsatı neden değerlendirmiyor? ZBrush 2024'ün yeni özelliklerini gerçekten keşfetmek ve bunları kullanmak için yeterli bilgiye sahip değiliz. Bu tür tutorial'lar, yalnızca yeni başlayanlar için birer yüzeysel rehberlik sunuyor ve derinlemesine bilgiye ulaşmak isteyenler için tam bir hayal kırıklığı. Dijital sanat dünyasında ilerlemek isteyenler için bu tür materyaller, sadece zaman kaybı. ZBrush 2024’ün potansiyelini ortaya çıkarmak için daha fazla çaba göstermemiz gerekiyor ama bu tür yüzeysel eğitimler, bizi sadece başlangıç noktalarında tutuyor. Neden daha derinlemesine içerikler üretmiyoruz? Neden gerçek bir sanat eğitimine dönüşmüyoruz? Gnomon Workshop, bu konuda ciddi bir eksiklik gösteriyor ve bu kabul edilemez! Benim gibi birçok sanatçı, ZBrush 2024’ün sunduğu yenilikleri tam olarak anlamak ve kullanmak istiyor. Ancak "Introduction to ZBrush 2024" gibi eğitimlerle bu mümkün değil. Eğitimlerin daha derin, kapsamlı ve uygulamalı olması gerektiği aşikar. Gnomon Workshop'un bu konuda kendini güncellemesi ve daha iyi içerikler üretmesi şart. Sonuç olarak, ZBrush 2024 ile ilgili eğitim materyalleri, gerçek bir sanat eğitimi sunmaktan çok uzak. Bu tür yüzeysel tutorial’lar, hem yeni başlayanları hem de deneyimli sanatçıları yanıltıyor ve onları gelişimlerini engelliyor. Zaman kaybetmek istemiyoruz; gerçek, derin ve etkili eğitimlere ihtiyacımız var! #ZBrush2024 #DijitalSanat #Eğitim #GnomonWorkshop #SanatEğitimi