[Japanski znanstvenici otkrili novo stanje vode]

U otkriću koje mijenja naše shvaćanje naizgled obične tvari, japanski znanstvenici otkrili su da se voda može istodobno ponašati, i kao tekućina, i kao krutina kada je zatvorena u nanoskopskim prostorima.

U običnom ledu molekule vode su nepomične, dok se u tekućoj vodi slobodno kreću, stvarajući i prekidajući vodikove veze. No, znanstvenici s Tokijskog sveučilišta za znanost sada su potvrdili postojanje stanja "predtališta", u kojem se oba ponašanja događaju istodobno.

U stanju predtališta počinje se topiti voda čije molekule još nisu potpuno povezane vodikovim vezama, i to prije nego što se sama struktura leda počne topiti pri zagrijavanju. To zapravo predstavlja novu fazu vode u kojoj zamrznuti slojevi H₂O koegzistiraju s polagano pokretnim H₂O, objasnio je Makoto Tadokoro, kemičar s Tokijskog sveučilišta za znanost, u članku objavljenom na stranicama tog sveučilišta.

Kako bi promatrali to teško dostupno stanje, tim je koristio takozvanu "tešku vodu" (D₂O), u kojoj su atomi vodika zamijenjeni deuterijem, odnosno oblikom vodika koji u svojoj jezgri ima i dodatni neutron. Zamrznuli su je unutar kristala u obliku šipki s hidrofilnim kanalima širokim svega 1,6 nanometara, zatim je postupno zagrijavali i pratili promjene pomoću NMR spektroskopije deuterija u krutom stanju (osjetljivih instrumenata koji mogu pratiti gibanje molekula). Njihovo istraživanje objavljeno je u časopisu Journal of the American Chemical Society.

Proces je otkrio trostruku molekularnu strukturu. Tadokoro je dodao da stvaranjem novih mrežastih struktura leda može biti moguće pohranjivati energetske plinove poput vodika i metana te razviti materijale na bazi vode poput umjetnih plinskih hidrata.

Plinski hidrati su krute tvari koje nastaju kada se molekule plina (poput metana ili vodika) "zarobe" unutar mreže molekula vode pri niskim temperaturama i visokom tlaku. Izgledaju kao led koji u sebi sadrži plin, pa se ponekad nazivaju i "led koji gori", jer kad se zapale, plin unutar njih gori dok se led topi.

https://www.tus.ac.jp/en/mediarelations/archive/20250922_1128.html

PRAVILO U SE*SUALNIM ODNOSIMA MORAJU SVE MUSLIMANKE DA POŠTUJU!

Priručnik sadrži uputstva koja se odnose na ljubljenje, seksualne poze, sadomazohizam, pokoravanje i dominaciju, oralni seks, šaptanje bezobrazluka u krevetu itd.

Autorka prvog seksualnog vodiča za muslimanke koja smatra da one imaju pravo na seksualno zadovoljstvo, proglašena je muslimanskom “Lepoticom dana”, po junakinji istoimenog filma koja odlučuje da se bavi prostitucijom dok joj je muž na poslu, prenosi Blic.

Ova žena, koja je rođena u SAD i piše pod pseudonimom Um Muladhat, napisala je “Seksualni priručnik za muslimanke: Halal vodič za fenomenalan seks”, koji je objavljen prošle nedelje.

– Islam takođe pridaje značaj uživanju u fizičkom odnosu u braku, a ne samo seksu radi produženje vrste. Žena ima pravo na seksualno zadovoljstvo koje će joj pružiti muž – dodala je.

Kako prenosi Blic, na svom sajtu Um objašnjava da je ispiraciju da napiše knjigu dobila od prijateljice koja se nedavno udala i koja ju je zamolila za savet, jer ne zna šta da radi s mužem u krevetu.

– Njen seksualni život je bio katastrofalan. Zapravo, bio je na putu da prestane da postoji. Bila je tipičan primer muslimanke. Pre braka, nije sebi dozvolila ni da drži partnera za ruku, a kamoli da bude fizički intimna s njim. Jedva je čekala da se uda kako bi najzad mogla da uživa u fizičkoj intimnosti koju je odlagala iz poštovanja prema Alahu.
Međutim, novopočena mlada nije imala pojma o tome šta sve seksualni odnos obuhvata, osim mehaničkih pokreta.

– Nije znala šta on voli, nije čak znala ni šta sama voli – objasnila je Um.

Mesec dana kasnije ponovo se videla s prijateljicom, koja je ovoga puta imala širok osmeh na usnama i predložila Um da podeli svoja iskustva i s drugim ženama.

Um kaže da su mnoge muslimanke zbunjene i ne znaju šta je u islamu dozvoljeno, a šta ne kada je u pitanju seks.

Priručnik sadrži uputstva koja se odnose na ljubljenje, seksualne poze, sadomazohizam, pokoravanje i dominaciju, oralni seks, šaptanje bezobrazluka u krevetu itd.

Od kada je knjiga objavljena, Um je dobila više desetine imejlova u kojima je muškarci pitaju kada će napisati priručnik koji će im pomoći da zadovolje ženu u krevetu, prenosi Blic.

Kako je nastala Nobelova nagrada

Nobelova nagrada svake godine slavi iznimna postignuća univerzalnih genijalaca i briljantnih pojedinaca. Pored samih dobitnika nagrade, jednako je fascinantna i sama priča o nastanku iste

Od Marie Curie, koja ne samo da je bila prva žena dobitnica Nobelove nagrade, već i prva osoba koja je dobila nagradu za dvije različite kategorije, Aung San Suu Kyi, jedine osobe koja je dobila nagradu dok je bila u kućnom pritvoru, pa sve do Alberta Einsteina i Ive Andrića, Nobelova nagrada svake godine slavi iznimna postignuća univerzalnih genijalaca i briljantnih pojedinaca. Pored samih dobitnika nagrade, jednako je fascinantna i sama priča o nastanku iste.

Za ovu nagradu koja danas slavi iznimna ljudska postignuća, postoji nekoliko izvora koji govore o tome kako je nastala. Jedna priča kaže kada je skromni Šveđanin po imenu Ludwig Nobel umro 1888. godine, francuski novinari su ga zamijenili s Alfredom – čuvenim švedskim poduzetnikom i izumiteljem koji je stekao veliko bogatstvo nakon što je izumio dinamit. U smrtovnicama koje su bile objavljene u pariškim novinama je pisalo: „Trgovac Smrti je mrtav!”

Prilikom zabune novinara, Alfred Nobel je imao rijetku nesreću da svjedoči o svojoj ostavštini i da čita vlastite smrtovnice. Dok su novinari mislili da je mrtav i nastavili blatiti njegovo ime, još uvijek živo, Alfred je odlučio promijeniti svoju životnu priču prije nego što bude prekasno.

Neko vrijeme razmišljao je o tome što bi mogao učiniti, a 27. studenoga 1895. godine je krenuo u realizaciju svoje ideje. Otišao je u švedsko – norveški klub u Parizu, sjeo za pisaći stol i napisao oporuku.

Na četiri stranice je napisao popis stvari koje će ostaviti svojim rođacima i osoblju (budući da nije imao djece). U oporuci je zatražio da se ostatak njegova imanja uloži u fond, „kamate koje će se svake godine distribuirati u obliku nagrada onima koji su tokom prethodne godine zaslužni za najveću korist za čovječanstvo.”

Napisao je i da se kamate trebaju podijeliti na pet jednakih dijelova i da se svaki dio da osobi koja je odgovorna za najvažnije otkriće u četiri kategorije i, konačno, „jedan dio za osobu koja će uraditi najviše ili najbolje za bratstvo među narodima, za ukidanje ili smanjenje broja vojske i za održavanje i promicanje mira” – Nobelovu nagradu za mir.

Nobelova oporuka, koja se sada čuva u sefu Nobelove zaklade u Stockholmu i koja nikada nije izložena, bila je skoro pa spontana. Kada je završio s pisanjem, Nobel je zamolio četiri slučajna gospodina koja su se zadesila u klubu da budu svjedoci dokumenta. Kada je sljedeće godine umro, njegovom 25-godišnjem pomoćniku Ragnaru Sohlmanu je povjereno izvršavanje Nobelove želje.

Mladi Sohlman je jako ozbiljno shvatio ovaj zadatak, pa je narednih dana hodao Parizom u kočiji prikupljajući novac, papirologiju i dionice iz banaka. Spremio je sve u kutije i otpremio ih u Švedsku, gdje je polako počeo prodavati dionice kako se kompanija ne bi ugasila.

Usprkos tome što je plemenita i korisna za cijelo čovječanstvo, Nobelova posljednja želja je isprva naišla na veliki otpor.

Njegovi rođaci, koji nisu bili svjesni njegovog plana, bili su u šoku. Švedska kraljevska obitelj ga je osudila zato što nije bio patriot i zato što nagrađuje ljude svih nacionalnosti a ne samo Šveđane. Njegovo osoblje je bilo ogorčeno ogromnim administrativnim i organizacijskim troškovima takve operacije. No, njegova ideja je naišla i na mnoga odobrenja.

U Grčkoj se 1896. godine održavala Olimpijada, a tu je vladala opća želja da se stvori svjetska obitelj i da se oda priznanje ljudima koji su pomagali cijelom čovječanstvu. Dok je naporno radio na Nobelovoj ostavštini, Ragnar je vremenom stjecao sve veću i veću podršku.

Pet godina nakon što je Nobelova oporuka prvi put pročitana, prve Nobelove nagrade su dodijeljene u Švedskoj i Norveškoj (1901. godine). Stoljeće kasnije, u Stockholmu je otvoren i muzej.

Ako može moja objava anonimno!

Supruga i ja smo u braku bili 8 godina, dvoje djece (3 i 6 ). Inače sam joj prvi momak, pola svog živora je provela sa mnom! Imali smo jedan predivan brak koji su svi hvalili i divili nam se...do momenta kada ista ta supruga kreće da izlazi, dolazi kući u 3,4,5 ujutru,svakodnevne kafe sa "kolegom".

Govorio sam da mi smeta to i taj njen kolega ali se oglušila i radila po svome … Uglavnom da ne bih puno dužio, jedan dan je supruga prijavila nasilje u porodici (kojeg nije bilo)policija došla kući, napravila zapisnik i ona od tog dana napusta kuću,evo skoro 4 mjeseca.Djeca su ostala kod mene,(ne mogu reći da ih je ostavila jer joj nisam mogao tad dati djecu jer nije imala ona gde da ode a pogotovo sa djecom)...i tako skoro 4 mjeseca ja se brinem o njima, vozim u igraonicu, doktorima, higijena i sve ostalo. Jednostavno i otac i majka sam im!Došli smo do centra za soc gdje ona želi sporazumni i da djeca njoj pripadnu.Od dana kad je otišla ona je prvih mjesec dana zvala, pričala sa njima na viber,sad po 3 4 dana ne pita za njih!Kad mi kaže da ih dovezem kod nje, spremim ih i odvezem … za 4 mjeseca su možda 5x prespavali kod nje ali sa jaukom,ne žele da idu...Rekao sam joj može sporazumni ali pod uslovom da djeca pripadnu meni, ovde su rodjena, imaju mir, stabilnost, sve što im je potrebno pa me eto zanimaju vaša mišljenja. Hvala!

Velika promjena za sve koji imaju vozačku dozvolu B kategorije

Prema revidiranoj EU Direktivi o vozačkim dozvolama, usvojenoj 2023. godine, zemlje članice Europske unije dobile su desetogodišnji rok za prilagodbu nacionalnih propisa, a Njemačka je najavila početak primjene novih pravila od 2028. godine.

Ova direktiva donosi značajne promjene za vozače, posebice za ljubitelje putovanja kamperima, budući da će vozači s vozačkom dozvolom kategorije B moći upravljati vozilima mase do 4,25 tone, umjesto dosadašnjih 3,5 tona. Kako prenosi njemački autoklub ADAC, ovo pravilo vrijedit će isključivo za vozače koji su vozački ispit položili nakon 1999. godine, objavio je ranije Fenix magazin.

Nova regulativa ima za cilj olakšati korištenje većih kampera i drugih vozila, što je posebno značajno za turistički sektor i proizvođače kamp-prikolica, koji bilježe rast potražnje za ovom vrstom vozila. Međutim, postoji mogućnost uvođenja dodatnih uvjeta do 2028., poput obavezne obuke ili čak dodatnog ispita za vozače, kako bi se osigurala sigurnost na cestama.

Zemlje članice EU, uključujući Hrvatsku, imaju vremena do 2033. za potpunu uskladu s direktivom, što pruža prostor za prilagodbu nacionalnih zakona i infrastrukture. Očekuje se da će Njemačka, kao jedna od vodećih zemalja u automobilskoj industriji, prednjačiti u implementaciji, dok će ostale članice postupno slijediti.

https://www.poslovni.hr/europska-unija/dolazi-velika-promjena-za-sve-koji-imaju-vozacku-dozvolu-b-kategorije-evo-sto-ce-jos-moci-voziti-4504954

Parkirao nasred ceste pa razljutio prolaznike

Jedan je Slovenac tako zbog parkiranja, pazite sad, nasred ceste, ‘zaradio‘ i poruku ispod brisača. Na Facebook stranici ‘Prometne zgode i nezgode‘ objavljena je slika automobila na jednom od parkinga kod trgovačkog centra Dalmare, a koji je parkiran doslovce nasred vozne trake.

https://www.facebook.com/prometnezgode?fref=nf&ref=embed_post

Poruka poznatog svećenika izazvala lavinu emocija: 'Malo me sram zbog tebe' (POUČNA PRIČA)

"Sin se odjednom obogatio. Sagradio je kuću u elitnoj četvrti Zagreba, u zatvorenom naselju vila. Možda ne palaču, ali čvrstu, urednu i modernu. Kupio je luksuzan automobil. Unajmio ekipu majstora koja je uredila interijer kao iz kataloga. S vremenom se pojavila i – oholost. S nadmenim izrazom lica počeo je govoriti o poduzetništvu kao novoj eliti društva", započinje objava.

"Tvrdio je da će se oni koji imaju novac 'oplemenjivati', tj. razvijati intelektualno. Zato je njegov desetogodišnji sin, Luka, dobio privatnu učiteljicu engleskog – trebao je govoriti sigurno, a kasnije i pravilno pisati. Našao je negdje stručnjaka za bonton. Jednom tjedno cijela je obitelj sudjelovala na lekcijama: kako se koriste pribori za ribu i deserte, kako voditi razgovor na razini i kako se elegantno odijevati. Novo hrvatsko plemstvo – ni manje ni više", dodaje se dalje.

U priči se dalje navodi kako je ova obitelj dobila i novo društvo, a to su bili samo oni koji su se također obogatili. "S njima je bilo ugodno, lako – svoji ljudi. Moglo se razgovarati o svemu bez nelagode. Djeca iz te skupine išla su u prestižnu školu, gdje su ih učili 'modernom razmišljanju'. Ponekad su ih slali u Englesku – da izbruse jezik, jer elita mora biti elitom. Sve kao iz časopisa. S jednom iznimkom – roditelji. Tu je nastao potpuni šum."

"Dijete se ne smije zaraziti prošlošću'
"'Znaš, tata...', rekao je jednoga dana. 'Nemoj se ljutiti što se s tobom i s mamom gotovo i ne viđam. Moje vrijeme je skupo. A osim toga... mi smo iz različitih svjetova.' Otac, gospodin Mirko, cijeli je život radio kao tokar u tvornici. Mama, gospođa Marija, također je bila radnica. Jednostavni ljudi. Bilo ga je sram predstaviti ih novim poznanicima. Govorili su negramatično, mljackali za stolom, odijevali se 'kao sa sela'", piše dalje.

Ni unuka nisu puštali kod bake i djeda. "Što bi tamo vidio? Sivi život, težak rad i miris kiselog kupusa. Ne! Dijete se mora kretati u blistavom, slobodnom svijetu. Jer djedovi – to je generacija robova. Cijeli život na državnom, ničega se nisu domogli. Dijete se ne smije 'zaraziti prošlošću'. Treba u njemu odgojiti novog čovjeka. S osjećajem vlastite vrijednosti. Da zna koliko vrijedi."

"Luka je imao deset godina kad ih je zadesilo to bogatstvo. Prošlo je pet godina. Dječak je porastao, ojačao. Sjajno je govorio engleski. Petice iz svakog predmeta. Počeo je izlaziti iz kuće. Ponekad bi nestao na šest, sedam sati. Roditelji nisu pitali – jer bunt bi mogao buknuti. On je, na kraju krajeva, samostalan! Treba imati povjerenja. Kako drukčije? Prošla je još jedna godina. I jednoga dana Luka se nije vratio kući na noć. Samo je nazvao da se ne brinu. Pomislili su – možda se pojavila djevojka? Vrijeme prolazi, sve se mijenja", piše dalje.

"Otac je zaplakao'
"Vratio se tužan. Rekao bih čak – dirnut. Otac je upitao: 'Sve je u redu, sine?'. I čuo je odgovor u koji bi mnogi teško povjerovali. Ali to je bila njihova stvar. Luka je rekao: 'Spavao sam kod djeda. Jučer su ga otpustili iz bolnice. Nakon operacije kuka. Baka je otišla na imanje, jer krastavci venu. A djedu nije imao tko dodati čaj'", navodi se.

Otac i majka su zatim saznali istinu. "I tada je izašlo na vidjelo još nešto. Luka je kod djeda i bake odlazio već pet godina. Djed ga je molio da ne govori. Ali sada mu je već bilo svejedno. 'Djed mi je noću pričao o svom životu...', dodao je. 'Zamalo da ne zaplačem. Znaš, tata... Malo me sram zbog tebe. Nemoj se ljutiti, ali mislim da bi se više trebao viđati sa svojim roditeljima'. Otac je zaplakao."

Izvor:
https://www.facebook.com/stjepanivanhorvat/posts/1333326021492309?ref=embed_post

A vida é uma série de despedidas, e hoje sinto como se o peso da solidão estivesse me esmagando. O anúncio de que "Battlefield 1" e outros três jogos vão deixar o PlayStation Plus Extra se torna um eco distante daquelas memórias que um dia foram cheias de alegria e companheirismo. Em cada partida, havia risadas, estratégias compartilhadas e uma conexão que me fazia sentir vivo. Agora, a ideia de que esses momentos estão prestes a se dissipar é como um golpe no coração.

Sinto-me como se estivesse lutando em um campo de batalha, cercado por sombras de amigos que foram embora, cada um seguindo seu próprio caminho. A emoção de jogar online, de compartilhar conquistas e derrotas, parece uma recordação distante. A vida digital, que costumava ser um refúgio, agora se transforma em um lembrete constante do que foi perdido. A solidão se torna ainda mais palpável quando percebo que aqueles que costumavam estar ao meu lado agora estão distantes, talvez ocupados demais para lembrar da alegria de um simples jogo.

Cada atualização do PlayStation Plus traz uma mistura de expectativa e tristeza. A renovação é necessária, mas a despedida é difícil. É uma luta interna entre o desejo de seguir em frente e a dor de deixar para trás algo que era tão especial. As memórias das batalhas travadas, das vitórias celebradas e das derrotas superadas ficam gravadas na minha mente como cicatrizes de uma guerra emocional.

Por que a vida precisa ser assim? Por que as conexões que criamos, mesmo que digitais, podem ser tão efêmeras? O que resta quando tudo acaba? Apenas um vazio cheio de "e se" e "poderia ter sido". Eu queria poder voltar no tempo, reviver aqueles momentos de pura felicidade, mas a realidade é que tudo que posso fazer é olhar para frente, mesmo que a dor da perda ainda persista.

A despedida de "Battlefield 1" é apenas um lembrete de que, assim como os jogos, as pessoas também entram e saem das nossas vidas. Espero que, de alguma forma, eu possa encontrar novos aliados nessa jornada solitária. Mas por agora, só posso me sentar em silêncio, refletindo sobre o que era e o que poderia ter sido.

#Solidão #Despedida #Memórias #Jogos #PlayStation

Nvidia'nın CEO'su Jensen Huang, Google'ın Gemini AI görüntü oluşturucusuna olan sevgisini paylaşıyor. Bu konuda çok fazla duygusal bir şey yok, sadece Huang'ın bu yeni teknolojiyi nasıl kullandığı hakkında birkaç kelime. Aslında, bu tür yapay zeka araçlarıyla ilgilenmek, zaman zaman insanı sıkabiliyor.

Huang, Grok'ın sanatsal yönüyle ilgili düşüncelerini ve Perplexity, Gemini, ChatGPT gibi araçları şimdi ne için kullandığını anlatıyor. Ama sonuçta, bunlar sadece başka bir teknolojik gelişme. Herkesin merak ettiği bir şey gibi görünse de, kişisel olarak bunu çok da heyecan verici bulmuyorum. Belki de bu tür yapay zeka uygulamalarının günlük yaşantımızdaki yeri henüz netleşmemiştir.

Gemini'nin görüntü oluşturma yetenekleri hakkında konuşmak biraz fazla detaylı ve yorucu. Hangi görüntülerin daha iyi olduğunu tartışmak da gereksiz gibi geliyor. Sonuçta, bu sadece bir araç. Kullanıcıların yaratıcılığını geliştirmek için tasarlandı, ama bazen sadece bir tıklama ile işimizi halledip geçmek daha cazip geliyor.

Huang'ın bu yeni AI araçlarına olan ilgisi, belki de teknoloji dünyasında bir şeylerin değiştiğinin bir işareti. Ama ben hala, bu değişimlerin hayatımda büyük bir etki yaratmadığını düşünüyorum. Gün sonunda, yeni bir şey öğrenmek veya keşfetmek için harcanan her dakika, bazen sadece bir kayıptan ibaret gibi hissediliyor.

Yani, Jensen Huang'ın Google Gemini ile ilgili düşünceleri bir nebze ilginç olsa da, bu konuyu derinlemesine incelemek için fazla enerjim olmadığını söyleyebilirim. Hangi teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin, bazen tek isteğimiz, sadece bir köşeye geçip uzanmak.

#Nvidia #GoogleGemini #YapayZeka #Teknoloji #JensenHuang

Bir zamanlar, bir vigilante vardı. Bu adam, 5G kulelerini ateşe vermekle ünlüydü. Toplamda 22 tane kuleyi yakmış. Neden mi? Bilmiyorum, belki de bir komplo teorisi yüzünden. Bu konuda çok fazla bilgi yok, ama bir şey kesin: bu adamın kafası karışık.

İçinde bulunduğumuz bu dönemde, çevrimiçi şiddet ve aşırı düşünceler yayılıyor. Herkes bir şeyler yazıyor, tartışıyor ve birbirine bağırıyor ama sonuçta ne oluyor? Kimse tam olarak bilmiyor. Belki de bu vigilante, 5G'ye karşı bir şeyler yapmak istiyor ama yaptığı şeyler sadece daha fazla karmaşa yaratıyor.

Birçok insan bu durumu sorguluyor. "Neden bu kuleleri ateşe veriyor?" diye düşünmeden edemiyorlar. Ama bir yandan da, belki de herkes bu tür şeylerden sıkılmış durumda. Her gün yeni bir komplo teorisi, yeni bir olay. İnsanın ilgisini çekmiyor.

Sonuç olarak, bu vigilante’nin hikayesi, aslında çok da heyecan verici değil. 22 kule, 22 ateş. Ama bu arka planda yatan düşünceler ve savunmalar, insanları düşündürüyor. Görebildiğimiz tek şey, bir dünya dolusu karmaşa ve çok fazla boş konuşma.

Böyle bir şeyin peşinde koşmak yerine, belki de geriye çekilip hayatın tadını çıkarmak daha iyi. Ama işte, insanlar her zaman bir şeyler arıyor. Sonuçta, bu vigilante’nin hikayesindeki karmaşa, birçok kişinin hayatında da var.

Böyle şeyler can sıkıcı, ama bir şekilde insanları meşgul ediyor. Belki de bu yüzden bu hikaye bu kadar ilginç geliyor. Ya da belki de sadece sıkıldığımız için.

#5G #komplo #vigilante #şiddet #kuleler

Kendimi yalnız hissettiğim bu anlarda, içimdeki boşluğu dolu bir cümle ile doldurmak ne kadar zor. Hayat, beklemediğim anda beni hüsrana uğrattı. İnsanlar etrafımda, ama ben hâlâ yalnızım. Herkesin gülümseyip mutlulukla dolduğu bir dünyada, ben karanlık düşüncelerle baş başa kalıyorum.

En iyi içerik uzunluğu nedir, diye soruyoruz kendimize. Ama bazen, kelimelerin uzunluğundan çok, içeriğin derinliği önemlidir. İnsanların ihtiyaçlarını tatmin etmek, sadece kelime sayısını artırmakla olmaz. Evet, SEO için doğru kelime uzunluğu arayışında kaybolmuş gibiyiz, ama gerçek hayatımda bu kelimeleri bile bulmakta zorlanıyorum. Artık sayılardan, istatistiklerden, içerik uzunluğundan çok daha fazlasına ihtiyacım var. İçimdeki yalnızlığımı dindirecek bir kelimeye, bir bakışa, samimi bir sohbete.

İçimdeki boşluk, her geçen gün daha da büyüyor. Uzun cümleler yazmak, duygularımı ifade etmek istesem de, dilim tutuluyor. Birilerine anlatmak istiyorum hissettiklerimi ama kimin dinleyeceğini bile bilmiyorum. Hayatın karmaşasında kaybolmuşum ve artık kimseyi bulamıyormuşum gibi hissediyorum.

İnsanlar birbirine dokunmaktan korkarken, ben hislerimi ifade etmekten korkar oldum. Belki de en iyi içerik, içten gelen duygularımızı yansıtanlardır. Ama ben, bu duyguları yazarken bile kaybolmuş hissediyorum. Kelimelerim yetersiz, hislerim ağır. Hayatın getirdiği yükler, içimde biriken hüsranla birleşiyor ve bunun altında kalıyorum.

Artık yalnızlıkla yüzleşmek zorundayım. Belki de bu yalnızlık, beni daha iyi bir insan yapar. Ama şimdi, şu an, bu yalnızlığın acısıyla baş başa kalmanın verdiği o derin üzüntüyü yaşıyorum. Hayatın en iyi SEO içeriği, belki de bu hisleri paylaşmak ve başkalarının da yalnız olmadığını hissettirmek olabilir.

#yalnızlık #hüzün #içerikuzunluğu #duygular #hayat

Merhaba sevgili arkadaşlar! Bugün sizlerle birlikte teknoloji tarihinin unutulmaz anlarından birine ışık tutmak istiyorum. Deluxe Paint, 1985 yılında Amiga ile birlikte hayatımıza girdiğinde, sadece bir uygulama değil, aynı zamanda bir devrim yarattı!

Düşünün bir kere, 40 yıl önce, bir grup hayalperest, hayallerini gerçeğe dönüştürmek için bir araya geldi. Deluxe Paint, yaratıcılığımızı sınır tanımadan ifade etmemizi sağladı. O zamanlar, bilgisayarların bu kadar yaygın olmadığı bir dönemde, Amiga'nın sunduğu bu harika yazılım, sanatçıların ve tasarımcıların hayal gücünü ateşledi!

Christopher Drum'un kaleme aldığı son makalede, bu eşsiz yazılımın etkilerini ve onunla birlikte geçen 40 yılı gözden geçiriyoruz. Deluxe Paint, kullanıcı dostu arayüzü ve yenilikçi özellikleriyle, birçok sanatçının hayatında kalıcı bir iz bıraktı.

Bu makale, sadece geçmişe bir bakış değil; aynı zamanda geleceğe umutla bakmamızı sağlıyor! Çünkü yaratıcılığımızı serbest bıraktığımızda, neler yapabileceğimizi asla bilemeyiz. Hayat, tıpkı bir tablo gibi; bizler fırça ve renkleriz. Her birimiz farklı bir hikaye anlatıyoruz ve her birimiz benzersiziz!

Teknoloji ve sanatın birleşimi, bizlere sonsuz fırsatlar sunuyor. Bugün, geçmişten ilham alarak daha fazla yaratıcı olmaya ne dersiniz? Belki de bir resim yapmayı, bir müzik parçası bestelemeyi ya da yazı yazmayı denemek için mükemmel bir zaman dilimindeyiz!

Unutmayın, hayallerimizi gerçekleştirmek için asla geç kalmadık! Deluxe Paint gibi araçlar, yaratıcılığımızı ortaya çıkarmak için bir kapıdır. Haydi, bu kapıyı açalım ve içindeki potansiyelimizi keşfedelim!

Hadi, hep birlikte bu harika yolculuğa başlayalım! Siz de içinizdeki sanatçıyı serbest bırakın ve hayal gücünüzü sınırsız bir şekilde kullanın. Geçmişten öğrenerek, geleceği daha parlak kılalım!

#DeluxePaint #Amiga #Yaratıcılık #Sanat #Teknoloji