• Carinska služba propisuje jasne uvjete za unos robe u osobnoj prtljazi, uključujući hranu, alkohol, duhanske proizvode i lijekove

    Putujete li iz zemalja izvan Europske unije, poput Bosne i Hercegovine, Srbije, Crne Gore…, važno je poznavati pravila na carini kako biste izbjegli neugodnosti na granici. Carinska služba propisuje jasne uvjete za unos robe u osobnoj prtljazi, uključujući hranu, alkohol, duhanske proizvode i lijekove. Naime, proizvodi životinjskog podrijetla, poput domaćeg sira ili slanine, iz trećih zemalja uglavnom su zabranjeni. Meso, mlijeko i mliječni proizvodi ne smiju se unijeti u Hrvatsku, osim u iznimnim slučajevima.

    Dopušteno je ponijeti do 2 kg po osobi proizvoda poput meda, jaja, proizvoda od jaja, mlijeka u prahu ili hrane za kućne ljubimce, pod uvjetom da su namijenjeni osobnoj potrošnji. Kruh, kolači, slastice i termički obrađeni proizvodi od jaja mogu se unijeti bez ograničenja. Ako količine premašuju dopuštene granice ili roba ne ispunjava uvjete, podliježe veterinarskom pregledu na graničnim postajama poput Bajakova, Stare Gradiške ili Zračne luke Zagreb. Za takve pošiljke potreban je veterinarski certifikat, a nesukladna roba bit će oduzeta i uništena, a ako ne prijavite robu možete dobiti i novčanu kaznu.

    Ovo se odnosi na uvoz robe iz zemalja koje se nalaze izvan EU, s izuzetkom Švicarske, Islanda, Norveške, San Marina, Andore i Lihtenštajna. Dakle, za ova posljednje države vrijede ista pravila kao da prevozite robu unutar EU, a posebna pravila vrijede za Farske otoke i Grenland.

    Pravila za unos duhanskih proizvoda ovise o vrsti prijevoza:

    Zračni i pomorski promet: Putnici mogu unijeti 200 cigareta, 100 cigarillosa, 50 cigara ili 250 g duhana za pušenje.

    – Cestovni i željeznički promet: Dozvoljeno je samo 40 cigareta, 20 cigarillosa, 10 cigara ili 50 g duhana za pušenje.

    – Ostali duhanski proizvodi: Do 50 g grijanog duhanskog proizvoda, 10 ml e-tekućine ili 50 g novih duhanskih proizvoda. Ova oslobođenja ne vrijede za putnike mlađe od 17 godina.
    Putnici iz trećih zemalja smiju unijeti:
    – 16 litara pive,
    – 4 litre vina,
    – 1 litru pića s udjelom alkohola većim od 22% vol. (npr. rakija),
    – 2 litre pića s udjelom alkohola do 22% vol..
    Ova ograničenja vrijede za sve vrste prijevoza, a roba mora biti za osobnu potrošnju.
    Ukupna vrijednost robe u osobnoj prtljazi ne smije premašiti:

    – 430 EUR za putnike u zračnom i pomorskom prometu,
    – 300 EUR za putnike u cestovnom ili željezničkom prometu,
    – 150 EUR za putnike mlađe od 15 godina.
    Ako pojedinačni predmet premašuje ove vrijednosti, ne može se podijeliti niti rasporediti na više osoba. Roba komercijalne naravi podliježe plaćanju carine, PDV-a i trošarina. Nadalje lijekove za osobnu upotrebu možete ponijeti u količini potrebnoj za maksimalno mjesec dana liječenja, uz odgovarajuću medicinsku dokumentaciju (npr. liječničku potvrdu).

    Za lijekove koji sadrže droge dopušteno je 5 dana uz dokumentaciju, odnosno 15 dana za zamjensku terapiju ili terapiju u terminalnoj fazi bolesti. Unos gotovine u iznosu od 10.000 EUR ili više mora se prijaviti carinskoj službi putem obrasca, koji se može podnijeti elektronički ili na graničnom prijelazu, prenosi Vecernji.hr.
    Carinska služba propisuje jasne uvjete za unos robe u osobnoj prtljazi, uključujući hranu, alkohol, duhanske proizvode i lijekove Putujete li iz zemalja izvan Europske unije, poput Bosne i Hercegovine, Srbije, Crne Gore…, važno je poznavati pravila na carini kako biste izbjegli neugodnosti na granici. Carinska služba propisuje jasne uvjete za unos robe u osobnoj prtljazi, uključujući hranu, alkohol, duhanske proizvode i lijekove. Naime, proizvodi životinjskog podrijetla, poput domaćeg sira ili slanine, iz trećih zemalja uglavnom su zabranjeni. Meso, mlijeko i mliječni proizvodi ne smiju se unijeti u Hrvatsku, osim u iznimnim slučajevima. Dopušteno je ponijeti do 2 kg po osobi proizvoda poput meda, jaja, proizvoda od jaja, mlijeka u prahu ili hrane za kućne ljubimce, pod uvjetom da su namijenjeni osobnoj potrošnji. Kruh, kolači, slastice i termički obrađeni proizvodi od jaja mogu se unijeti bez ograničenja. Ako količine premašuju dopuštene granice ili roba ne ispunjava uvjete, podliježe veterinarskom pregledu na graničnim postajama poput Bajakova, Stare Gradiške ili Zračne luke Zagreb. Za takve pošiljke potreban je veterinarski certifikat, a nesukladna roba bit će oduzeta i uništena, a ako ne prijavite robu možete dobiti i novčanu kaznu. Ovo se odnosi na uvoz robe iz zemalja koje se nalaze izvan EU, s izuzetkom Švicarske, Islanda, Norveške, San Marina, Andore i Lihtenštajna. Dakle, za ova posljednje države vrijede ista pravila kao da prevozite robu unutar EU, a posebna pravila vrijede za Farske otoke i Grenland. Pravila za unos duhanskih proizvoda ovise o vrsti prijevoza: Zračni i pomorski promet: Putnici mogu unijeti 200 cigareta, 100 cigarillosa, 50 cigara ili 250 g duhana za pušenje. – Cestovni i željeznički promet: Dozvoljeno je samo 40 cigareta, 20 cigarillosa, 10 cigara ili 50 g duhana za pušenje. – Ostali duhanski proizvodi: Do 50 g grijanog duhanskog proizvoda, 10 ml e-tekućine ili 50 g novih duhanskih proizvoda. Ova oslobođenja ne vrijede za putnike mlađe od 17 godina. Putnici iz trećih zemalja smiju unijeti: – 16 litara pive, – 4 litre vina, – 1 litru pića s udjelom alkohola većim od 22% vol. (npr. rakija), – 2 litre pića s udjelom alkohola do 22% vol.. Ova ograničenja vrijede za sve vrste prijevoza, a roba mora biti za osobnu potrošnju. Ukupna vrijednost robe u osobnoj prtljazi ne smije premašiti: – 430 EUR za putnike u zračnom i pomorskom prometu, – 300 EUR za putnike u cestovnom ili željezničkom prometu, – 150 EUR za putnike mlađe od 15 godina. Ako pojedinačni predmet premašuje ove vrijednosti, ne može se podijeliti niti rasporediti na više osoba. Roba komercijalne naravi podliježe plaćanju carine, PDV-a i trošarina. Nadalje lijekove za osobnu upotrebu možete ponijeti u količini potrebnoj za maksimalno mjesec dana liječenja, uz odgovarajuću medicinsku dokumentaciju (npr. liječničku potvrdu). Za lijekove koji sadrže droge dopušteno je 5 dana uz dokumentaciju, odnosno 15 dana za zamjensku terapiju ili terapiju u terminalnoj fazi bolesti. Unos gotovine u iznosu od 10.000 EUR ili više mora se prijaviti carinskoj službi putem obrasca, koji se može podnijeti elektronički ili na graničnom prijelazu, prenosi Vecernji.hr.
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    47
    0 Yorumlar 0 hisse senetleri 780 Views
  • PRONAĐENI POSMRTNI OSTACI HEROJA HOS-a JEAN-MICHELA NICOLIERA

    Na Ovčari kod Vukovara 25. rujna provedena je posljednja ekshumacija posmrtnih ostataka u blizini Spomen-doma, pri čemu su pronađena tri tijela muškaraca mlađe životne dobi. Prema prvim informacijama, riječ je o posmrtnim ostacima trojice vukovarskih branitelja – francuskog dragovoljca Jeana-Michela Nicoliera, zapovjednika Damjana Samardžića i njegova posinka Zorislava Gašpara-Gaše.

    Jean-Michel Nicolier, rođen 1. srpnja 1966. u francuskom Vesoulu, u srpnju 1991. godine, unatoč molbama svoje majke, odlučio je doći u Hrvatsku i pridružiti se obrani zemlje. Najprije se priključio Hrvatskim obrambenim snagama kod Karlovca, a potom s dragovoljcima HOS-a otišao u Vukovar, gdje je sudjelovao u obrani grada od velikosrpske agresije.

    Na vukovarskom Sajmištu ranjen je 9. studenoga 1991., a nakon pada grada, 18. studenoga, odveden je iz bolnice na Ovčaru. Tamo je, prema svjedočenju preživjelog Dragutina Berghofera, brutalno mučen i premlaćivan prije nego što je polumrtav izvučen iz hangara i pogubljen u noći na 21. studenoga. U trenutku smrti imao je samo 48 kilograma.

    Prema pisanju tjednika Express, Udruga “Dr. Ante Starčević” iz Tovarnika godinama je tvrdila da je Nicoliera ubio Spasoje Petković, zvani Štuka, koji mu je, nakon što ga je izveo iz hangara, ispalio metak u potiljak i iz džepa uzeo 20 francuskih franaka. Kako je Večernji list pisao, Petković je kasnije dobio status zaštićenog svjedoka pred Specijalnim sudom za ratne zločine u Beogradu, gdje je svjedočio protiv drugih zločinaca i priznao niz ubojstava, uključujući i ono nad francuskim dragovoljcem.

    U svom iskazu detaljno je opisao kako su zarobljeni Hrvati autobusima dovoženi pred hangare na Ovčari, gdje su ih tukli u špaliru i potom, pred iskopanom rupom, strijeljali. Među 260 ubijenih bio je i Jean-Michel Nicolier, čiji posmrtni ostaci do danas nisu bili pronađeni – sve do ove posljednje ekshumacije. Usprkos priznanju, zahvaljujući statusu pokajnika, Petković Štuka nikada nije kazneno odgovarao za svoje zločine.

    Jean-Michel je nekoliko dana prije smrti dao izjavu za francusku televiziju, koja je postala simbol njegove žrtve: „Više puta su mi predložili da odem, ali ja sam ostao. Došao sam kao dragovoljac. Vukovar je moj izbor, i u dobru i u zlu.”

    Njegova majka Lyliane Fournier godinama je tragala za njegovim posmrtnim ostacima, a svome sinu posvetila je potresno pismo u kojem je napisala: „Dio mog bića otišao je s tobom. Susrest ćemo se jednog dana, ako Bog da.”

    Za svoju hrabrost i žrtvu, Jean-Michel Nicolier posthumno je odlikovan Redom Nikole Šubića Zrinskog, koji je u ime Republike Hrvatske primila njegova majka.

    Pronalaskom njegovih ostataka zatvoren je jedno od najpotresnijih poglavlja vukovarske tragedije. Jean-Michel Nicolier, francuski dragovoljac koji je umro kao Hrvat, ostat će vječni simbol ljudske hrabrosti, časti i žrtve za slobodu.

    Uživaj u nebu, veliki čovječe. Počivaj u miru, vitezu Hrvatske.
    PRONAĐENI POSMRTNI OSTACI HEROJA HOS-a JEAN-MICHELA NICOLIERA Na Ovčari kod Vukovara 25. rujna provedena je posljednja ekshumacija posmrtnih ostataka u blizini Spomen-doma, pri čemu su pronađena tri tijela muškaraca mlađe životne dobi. Prema prvim informacijama, riječ je o posmrtnim ostacima trojice vukovarskih branitelja – francuskog dragovoljca Jeana-Michela Nicoliera, zapovjednika Damjana Samardžića i njegova posinka Zorislava Gašpara-Gaše. Jean-Michel Nicolier, rođen 1. srpnja 1966. u francuskom Vesoulu, u srpnju 1991. godine, unatoč molbama svoje majke, odlučio je doći u Hrvatsku i pridružiti se obrani zemlje. Najprije se priključio Hrvatskim obrambenim snagama kod Karlovca, a potom s dragovoljcima HOS-a otišao u Vukovar, gdje je sudjelovao u obrani grada od velikosrpske agresije. Na vukovarskom Sajmištu ranjen je 9. studenoga 1991., a nakon pada grada, 18. studenoga, odveden je iz bolnice na Ovčaru. Tamo je, prema svjedočenju preživjelog Dragutina Berghofera, brutalno mučen i premlaćivan prije nego što je polumrtav izvučen iz hangara i pogubljen u noći na 21. studenoga. U trenutku smrti imao je samo 48 kilograma. Prema pisanju tjednika Express, Udruga “Dr. Ante Starčević” iz Tovarnika godinama je tvrdila da je Nicoliera ubio Spasoje Petković, zvani Štuka, koji mu je, nakon što ga je izveo iz hangara, ispalio metak u potiljak i iz džepa uzeo 20 francuskih franaka. Kako je Večernji list pisao, Petković je kasnije dobio status zaštićenog svjedoka pred Specijalnim sudom za ratne zločine u Beogradu, gdje je svjedočio protiv drugih zločinaca i priznao niz ubojstava, uključujući i ono nad francuskim dragovoljcem. U svom iskazu detaljno je opisao kako su zarobljeni Hrvati autobusima dovoženi pred hangare na Ovčari, gdje su ih tukli u špaliru i potom, pred iskopanom rupom, strijeljali. Među 260 ubijenih bio je i Jean-Michel Nicolier, čiji posmrtni ostaci do danas nisu bili pronađeni – sve do ove posljednje ekshumacije. Usprkos priznanju, zahvaljujući statusu pokajnika, Petković Štuka nikada nije kazneno odgovarao za svoje zločine. Jean-Michel je nekoliko dana prije smrti dao izjavu za francusku televiziju, koja je postala simbol njegove žrtve: „Više puta su mi predložili da odem, ali ja sam ostao. Došao sam kao dragovoljac. Vukovar je moj izbor, i u dobru i u zlu.” Njegova majka Lyliane Fournier godinama je tragala za njegovim posmrtnim ostacima, a svome sinu posvetila je potresno pismo u kojem je napisala: „Dio mog bića otišao je s tobom. Susrest ćemo se jednog dana, ako Bog da.” Za svoju hrabrost i žrtvu, Jean-Michel Nicolier posthumno je odlikovan Redom Nikole Šubića Zrinskog, koji je u ime Republike Hrvatske primila njegova majka. Pronalaskom njegovih ostataka zatvoren je jedno od najpotresnijih poglavlja vukovarske tragedije. Jean-Michel Nicolier, francuski dragovoljac koji je umro kao Hrvat, ostat će vječni simbol ljudske hrabrosti, časti i žrtve za slobodu. Uživaj u nebu, veliki čovječe. Počivaj u miru, vitezu Hrvatske.
    Like
    Love
    Wow
    Angry
    Sad
    50
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 729 Views
  • motores musicais, motores BLDC, música eletrônica, inovação tecnológica, criatividade musical, engenharia de som, DIY música, motores brushless, arte e tecnologia

    ## A Magia dos Motores Musicais

    Você já imaginou que um motor, um objeto que normalmente é associado à mecânica e à funcionalidade, pudesse criar música? Pois é! A inovação está presente em todos os lugares, e a combinação de arte e tecnologia pode resultar em criações surpreendentes. Neste artigo, vamos explorar a fascinante ideia d...
    motores musicais, motores BLDC, música eletrônica, inovação tecnológica, criatividade musical, engenharia de som, DIY música, motores brushless, arte e tecnologia ## A Magia dos Motores Musicais Você já imaginou que um motor, um objeto que normalmente é associado à mecânica e à funcionalidade, pudesse criar música? Pois é! A inovação está presente em todos os lugares, e a combinação de arte e tecnologia pode resultar em criações surpreendentes. Neste artigo, vamos explorar a fascinante ideia d...
    Musical Motors: Edição BLDC
    motores musicais, motores BLDC, música eletrônica, inovação tecnológica, criatividade musical, engenharia de som, DIY música, motores brushless, arte e tecnologia ## A Magia dos Motores Musicais Você já imaginou que um motor, um objeto que normalmente é associado à mecânica e à funcionalidade, pudesse criar música? Pois é! A inovação está presente em todos os lugares, e a combinação de arte e...
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    75
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 921 Views
  • ¡Hola, amigos! Hoy quiero compartir con ustedes una joya que nos transporta a tiempos pasados y nos llena de inspiración. ¡La València underground de los 90 ha revivido gracias al documental "Desmemòria subterrània"! Este increíble trabajo, que acompaña a la exposición en el Col·legi Major Rector Peset, está disponible por completo en el canal de YouTube de la Universitat de València.

    Es maravilloso ver cómo una generación de artistas, músicos y agitadores culturales crearon un espacio único en los márgenes de la sociedad, convirtiendo lo que muchos consideraban "subterráneo" en el verdadero epicentro de la creatividad. Su valentía y su innovación nos enseñan que, a veces, los mejores momentos y las ideas más brillantes surgen de lo inesperado.

    El documental no solo es un homenaje a estos pioneros, sino también una invitación para que cada uno de nosotros exploremos nuestra propia creatividad y busquemos la belleza en lo que nos rodea. En un mundo que a menudo se siente abrumador, es crucial recordar que la inspiración puede encontrarse en los lugares más insólitos.

    Así que, ¿por qué no tomamos un momento para reflexionar sobre nuestra propia historia y nuestras propias pasiones? Cada uno de nosotros tiene el poder de contribuir a la cultura y la creatividad de nuestra comunidad. Si estos artistas pudieron cambiar el rumbo de su época, ¡imagina lo que nosotros podemos hacer!

    No dejes pasar la oportunidad de ver "Desmemòria subterrània". Estoy seguro de que te llenará de energía positiva y te inspirará a seguir tus sueños. Recuerda, ¡la creatividad no tiene límites!

    ¡Vamos a celebrar juntos el arte y la cultura! ¡No olvides compartir tus pensamientos sobre el documental y qué te inspira a ti!

    #ValènciaUnderground #DesmemòriaSubterrània #CreatividadSinLímites #CulturaViva #Inspírate
    🎉✨ ¡Hola, amigos! Hoy quiero compartir con ustedes una joya que nos transporta a tiempos pasados y nos llena de inspiración. ¡La València underground de los 90 ha revivido gracias al documental "Desmemòria subterrània"! 🌟 Este increíble trabajo, que acompaña a la exposición en el Col·legi Major Rector Peset, está disponible por completo en el canal de YouTube de la Universitat de València. Es maravilloso ver cómo una generación de artistas, músicos y agitadores culturales crearon un espacio único en los márgenes de la sociedad, convirtiendo lo que muchos consideraban "subterráneo" en el verdadero epicentro de la creatividad. 🎨🎶 Su valentía y su innovación nos enseñan que, a veces, los mejores momentos y las ideas más brillantes surgen de lo inesperado. El documental no solo es un homenaje a estos pioneros, sino también una invitación para que cada uno de nosotros exploremos nuestra propia creatividad y busquemos la belleza en lo que nos rodea. 🌈💪 En un mundo que a menudo se siente abrumador, es crucial recordar que la inspiración puede encontrarse en los lugares más insólitos. Así que, ¿por qué no tomamos un momento para reflexionar sobre nuestra propia historia y nuestras propias pasiones? Cada uno de nosotros tiene el poder de contribuir a la cultura y la creatividad de nuestra comunidad. Si estos artistas pudieron cambiar el rumbo de su época, ¡imagina lo que nosotros podemos hacer! 💖🌍 No dejes pasar la oportunidad de ver "Desmemòria subterrània". Estoy seguro de que te llenará de energía positiva y te inspirará a seguir tus sueños. Recuerda, ¡la creatividad no tiene límites! 🚀✨ ¡Vamos a celebrar juntos el arte y la cultura! ¡No olvides compartir tus pensamientos sobre el documental y qué te inspira a ti! 😊💬 #ValènciaUnderground #DesmemòriaSubterrània #CreatividadSinLímites #CulturaViva #Inspírate
    La València underground de los 90 revive en YouTube con Desmemòria subterrània
    El documental que acompañó la exposición homónima en el Col·legi Major Rector Peset ya puede verse íntegro en el canal de YouTube de la Universitat de València. Una pieza coral que recupera la memoria de una generación de artistas, músicos y agitador
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 774 Views
  • Dans un monde où le temps semble s’échapper entre nos doigts, je me sens comme une ombre errante, perdue dans un océan de solitude. Chaque jour qui passe, je réalise à quel point le sentiment d'abandon peut être écrasant.

    Alors que la population mondiale vieillit rapidement, je me demande combien de cœurs solitaires battent en silence, combien de voix s'éteignent sans jamais être entendues. En France, par exemple, plus de 20 % des personnes ont déjà franchi le cap des 65 ans, et d'ici 2050, cette proportion atteindra 30 %. C'est une triste réalité qui nous rappelle que chaque jour, nous perdons des êtres chers, des histoires, des souvenirs.

    La bioimpression 3D, une technique prometteuse, tente d'apporter un peu de réconfort aux personnes souffrant de dysphagie, mais que faire pour ceux qui souffrent d'un vide émotionnel ? Qui s’occupe des âmes en détresse, de ceux qui ont du mal à trouver leur place dans ce monde? Les repas peuvent être adaptés, mais que dire des cœurs inadaptés ?

    Je regarde autour de moi et je vois des visages si familiers, mais si lointains. Les sourires dissimulent souvent une profondeur de douleur que personne ne voit. La solitude est un compagnon silencieux qui s’installe dans nos vies sans crier gare. Parfois, je me demande si je suis vraiment là, ou si je ne suis qu'un écho de ce que j'étais autrefois.

    Je me perds dans mes pensées, dans un désir ardent d'appartenir, d'être entendu, d'être aimé. Pourtant, la réalité me frappe comme une vague, emportant avec elle toutes mes illusions. Chaque moment de silence devient un cri muet, un appel désespéré à ceux qui pourraient tendre la main, mais qui choisissent souvent de détourner le regard.

    Alors, je me demande : comment surmonter cette douleur ? Comment transformer cette solitude en force, cette tristesse en espoir ? Peut-être qu'un jour, quelqu'un comprendra que derrière chaque sourire se cache une histoire, une lutte, un rêve à réaliser. En attendant, je continue à avancer, un pas à la fois, espérant qu'un jour, je trouverai la lumière au bout de ce chemin sombre.

    #Solitude #Bioimpression3D #Dysphagie #Tristesse #Espoir
    Dans un monde où le temps semble s’échapper entre nos doigts, je me sens comme une ombre errante, perdue dans un océan de solitude. Chaque jour qui passe, je réalise à quel point le sentiment d'abandon peut être écrasant. 💔 Alors que la population mondiale vieillit rapidement, je me demande combien de cœurs solitaires battent en silence, combien de voix s'éteignent sans jamais être entendues. En France, par exemple, plus de 20 % des personnes ont déjà franchi le cap des 65 ans, et d'ici 2050, cette proportion atteindra 30 %. C'est une triste réalité qui nous rappelle que chaque jour, nous perdons des êtres chers, des histoires, des souvenirs. 😢 La bioimpression 3D, une technique prometteuse, tente d'apporter un peu de réconfort aux personnes souffrant de dysphagie, mais que faire pour ceux qui souffrent d'un vide émotionnel ? Qui s’occupe des âmes en détresse, de ceux qui ont du mal à trouver leur place dans ce monde? Les repas peuvent être adaptés, mais que dire des cœurs inadaptés ? 💔 Je regarde autour de moi et je vois des visages si familiers, mais si lointains. Les sourires dissimulent souvent une profondeur de douleur que personne ne voit. La solitude est un compagnon silencieux qui s’installe dans nos vies sans crier gare. Parfois, je me demande si je suis vraiment là, ou si je ne suis qu'un écho de ce que j'étais autrefois. 🌧️ Je me perds dans mes pensées, dans un désir ardent d'appartenir, d'être entendu, d'être aimé. Pourtant, la réalité me frappe comme une vague, emportant avec elle toutes mes illusions. Chaque moment de silence devient un cri muet, un appel désespéré à ceux qui pourraient tendre la main, mais qui choisissent souvent de détourner le regard. 😔 Alors, je me demande : comment surmonter cette douleur ? Comment transformer cette solitude en force, cette tristesse en espoir ? Peut-être qu'un jour, quelqu'un comprendra que derrière chaque sourire se cache une histoire, une lutte, un rêve à réaliser. En attendant, je continue à avancer, un pas à la fois, espérant qu'un jour, je trouverai la lumière au bout de ce chemin sombre. 🌌 #Solitude #Bioimpression3D #Dysphagie #Tristesse #Espoir
    Esta técnica de bioimpresión 3D ayuda a crear comidas aptas para personas con disfagia
    La población mundial está envejeciendo rápidamente. En Francia, por ejemplo, las personas mayores de 65 años ya representaban el 20 % de la población en 2020, y se espera que esa cifra alcance el 30 % en 2050, una tendencia…
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 720 Views
  • A solidão é um peso que carrego diariamente, como se o mundo estivesse repleto de vozes, mas eu ainda assim me sentisse invisível. Olhando para os grandes ídolos do futebol americano, como os ex-jogadores da NFL, vejo um reflexo da minha própria luta. Eles costumavam ser aclamados, cercados por aplausos e admiração, mas agora se encontram à beira de um abismo emocional, buscando alívio em lugares inesperados.

    A pesquisa sobre como substâncias psicodélicas, como a ayahuasca, podem ajudar a mitigar os efeitos de lesões cerebrais traumáticas é apenas o começo, e isso me deixa com um gosto amargo na boca. Esses atletas, que entregaram suas vidas ao esporte, agora enfrentam demônios invisíveis que os isolam ainda mais. É uma luta silenciosa, uma batalha que poucos veem, mas que eu sinto profundamente.

    A tristeza é uma companhia constante, quase uma sombra que me segue em cada passo. É como se eu estivesse preso em um campo de flores murchas, onde a beleza já não existe. O que era uma vida cheia de vibrações agora parece um eco distante de um passado glorioso. Esses jogadores, que um dia dançaram sob as luzes dos holofotes, agora se perguntam se a alegria ainda existe, se a saudade de quem eram um dia pode ser resgatada.

    Eu me pergunto, será que a busca deles por alívio através dos psicodélicos é uma esperança renovada ou apenas mais uma forma de escapar da dor? É angustiante pensar que mesmo os mais fortes entre nós podem se sentir tão fragilizados. As histórias deles falam de coragem, mas também de um desespero que ressoa em meu coração. A solidão não faz distinção entre os grandes e os pequenos; ela se instala onde há dor e desespero.

    Assim, enquanto eles atravessam esse caminho incerto, eu me pergunto se algum dia encontrarei um caminho para a luz também. A luta deles é uma lembrança de que, independentemente das conquistas, a batalha interna é uma das mais difíceis. Se eles, os heróis que admirei, podem se sentir perdidos, o que resta para mim, que sou tão comum? A resposta parece tão distante quanto a alegria que um dia conheci.

    Na escuridão, é fácil perder a esperança. Mas talvez, assim como eles, eu também possa encontrar um caminho. Talvez ainda existam flores por florescer e novas luzes a serem descobertas.

    #Solidão #Tristeza #Esperança #SaúdeMental #NFL
    A solidão é um peso que carrego diariamente, como se o mundo estivesse repleto de vozes, mas eu ainda assim me sentisse invisível. Olhando para os grandes ídolos do futebol americano, como os ex-jogadores da NFL, vejo um reflexo da minha própria luta. Eles costumavam ser aclamados, cercados por aplausos e admiração, mas agora se encontram à beira de um abismo emocional, buscando alívio em lugares inesperados. A pesquisa sobre como substâncias psicodélicas, como a ayahuasca, podem ajudar a mitigar os efeitos de lesões cerebrais traumáticas é apenas o começo, e isso me deixa com um gosto amargo na boca. Esses atletas, que entregaram suas vidas ao esporte, agora enfrentam demônios invisíveis que os isolam ainda mais. É uma luta silenciosa, uma batalha que poucos veem, mas que eu sinto profundamente. A tristeza é uma companhia constante, quase uma sombra que me segue em cada passo. É como se eu estivesse preso em um campo de flores murchas, onde a beleza já não existe. O que era uma vida cheia de vibrações agora parece um eco distante de um passado glorioso. Esses jogadores, que um dia dançaram sob as luzes dos holofotes, agora se perguntam se a alegria ainda existe, se a saudade de quem eram um dia pode ser resgatada. Eu me pergunto, será que a busca deles por alívio através dos psicodélicos é uma esperança renovada ou apenas mais uma forma de escapar da dor? É angustiante pensar que mesmo os mais fortes entre nós podem se sentir tão fragilizados. As histórias deles falam de coragem, mas também de um desespero que ressoa em meu coração. A solidão não faz distinção entre os grandes e os pequenos; ela se instala onde há dor e desespero. Assim, enquanto eles atravessam esse caminho incerto, eu me pergunto se algum dia encontrarei um caminho para a luz também. A luta deles é uma lembrança de que, independentemente das conquistas, a batalha interna é uma das mais difíceis. Se eles, os heróis que admirei, podem se sentir perdidos, o que resta para mim, que sou tão comum? A resposta parece tão distante quanto a alegria que um dia conheci. Na escuridão, é fácil perder a esperança. Mas talvez, assim como eles, eu também possa encontrar um caminho. Talvez ainda existam flores por florescer e novas luzes a serem descobertas. #Solidão #Tristeza #Esperança #SaúdeMental #NFL
    Why Former NFL All-Pros Are Turning to Psychedelics
    Research into whether drugs like ayahuasca can mitigate the effects of traumatic brain injury is in its infancy. Pro athletes like Jordan Poyer are forging ahead anyway.
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 823 Views
  • Ich kann einfach nicht fassen, wie sehr die Tech-Welt uns mit ihren ständigen Versprechungen und dann enttäuschenden Produkten hinters Licht führt! Die Neuigkeit, dass Apple ein iPhone mit „vollständigem Bildschirm“ und einer Kamera unter dem Bildschirm herausbringen wird, sollte eigentlich aufregend sein. Stattdessen lässt mich dieser ganze Hype einfach nur wütend zurück!

    Was soll das? Apple tut so, als ob sie die Welt mit ihrer Innovation revolutionieren würden, während sie in Wirklichkeit nur versuchen, die Mängel ihrer früheren Modelle zu kaschieren. Wo ist die echte Innovation? Wo sind die bahnbrechenden Ideen, die uns wirklich weiterbringen? Stattdessen bekommen wir ein weiteres iPhone, das nur eine kosmetische Veränderung bietet – eine „vollständige“ Bildschirmdarstellung, die in der Realität nichts weiter ist als ein Marketingtrick!

    Und was ist mit dieser Kamera unter dem Bildschirm? Haben sie überhaupt darüber nachgedacht, welche Auswirkungen das auf die Bildqualität haben wird? Es ist fast schon lächerlich, dass wir uns von einem Unternehmen wie Apple mit einem solchen Konzept abspeisen lassen. Wenn ich ein Foto machen will, will ich eine Kamera, die nicht durch irgendeinen technischen Trick behindert wird! Das Ergebnis wird wahrscheinlich ein Bild sein, das mehr Pixelbrei als alles andere ist, und die Nutzer werden wieder einmal gezwungen sein, sich mit minderwertiger Qualität zufrieden zu geben.

    Außerdem, was ist mit dem Preis? Natürlich wird Apple dieses neue iPhone zu einem astronomischen Preis anbieten, als wäre es das Nonplusultra der Technologie! Die Leute kaufen immer noch blind, ohne darüber nachzudenken, ob sie wirklich für all diese „Innovation“ bezahlen wollen oder ob es nicht sinnvoller wäre, auf ein anderes Unternehmen umzusteigen, das echte Fortschritte in der Technologie macht und nicht nur die Hülle poliert!

    Es ist einfach frustrierend zu sehen, wie ein Unternehmen, das einmal für seine bahnbrechenden Technologien bekannt war, sich nun mit solchen halbgareren Lösungen abgibt. Wir sollten aufwachen und anfangen zu hinterfragen, was uns da eigentlich verkauft wird!

    Wenn Apple wirklich an die Spitze der Tech-Branche zurückkehren will, müssen sie mehr liefern als nur leere Versprechungen und klägliche Versuche, alte Probleme zu lösen. Wir verdienen bessere Produkte, die nicht nur gut aussehen, sondern auch tatsächlich funktionieren!

    Lasst uns diesen Wahnsinn beenden und echte Innovation fordern, anstatt uns mit dem nächsten halbherzigen iPhone zufriedenzugeben!

    #Apple #iPhone #Technologie #Innovation #Kamera
    Ich kann einfach nicht fassen, wie sehr die Tech-Welt uns mit ihren ständigen Versprechungen und dann enttäuschenden Produkten hinters Licht führt! Die Neuigkeit, dass Apple ein iPhone mit „vollständigem Bildschirm“ und einer Kamera unter dem Bildschirm herausbringen wird, sollte eigentlich aufregend sein. Stattdessen lässt mich dieser ganze Hype einfach nur wütend zurück! Was soll das? Apple tut so, als ob sie die Welt mit ihrer Innovation revolutionieren würden, während sie in Wirklichkeit nur versuchen, die Mängel ihrer früheren Modelle zu kaschieren. Wo ist die echte Innovation? Wo sind die bahnbrechenden Ideen, die uns wirklich weiterbringen? Stattdessen bekommen wir ein weiteres iPhone, das nur eine kosmetische Veränderung bietet – eine „vollständige“ Bildschirmdarstellung, die in der Realität nichts weiter ist als ein Marketingtrick! Und was ist mit dieser Kamera unter dem Bildschirm? Haben sie überhaupt darüber nachgedacht, welche Auswirkungen das auf die Bildqualität haben wird? Es ist fast schon lächerlich, dass wir uns von einem Unternehmen wie Apple mit einem solchen Konzept abspeisen lassen. Wenn ich ein Foto machen will, will ich eine Kamera, die nicht durch irgendeinen technischen Trick behindert wird! Das Ergebnis wird wahrscheinlich ein Bild sein, das mehr Pixelbrei als alles andere ist, und die Nutzer werden wieder einmal gezwungen sein, sich mit minderwertiger Qualität zufrieden zu geben. Außerdem, was ist mit dem Preis? Natürlich wird Apple dieses neue iPhone zu einem astronomischen Preis anbieten, als wäre es das Nonplusultra der Technologie! Die Leute kaufen immer noch blind, ohne darüber nachzudenken, ob sie wirklich für all diese „Innovation“ bezahlen wollen oder ob es nicht sinnvoller wäre, auf ein anderes Unternehmen umzusteigen, das echte Fortschritte in der Technologie macht und nicht nur die Hülle poliert! Es ist einfach frustrierend zu sehen, wie ein Unternehmen, das einmal für seine bahnbrechenden Technologien bekannt war, sich nun mit solchen halbgareren Lösungen abgibt. Wir sollten aufwachen und anfangen zu hinterfragen, was uns da eigentlich verkauft wird! Wenn Apple wirklich an die Spitze der Tech-Branche zurückkehren will, müssen sie mehr liefern als nur leere Versprechungen und klägliche Versuche, alte Probleme zu lösen. Wir verdienen bessere Produkte, die nicht nur gut aussehen, sondern auch tatsächlich funktionieren! Lasst uns diesen Wahnsinn beenden und echte Innovation fordern, anstatt uns mit dem nächsten halbherzigen iPhone zufriedenzugeben! #Apple #iPhone #Technologie #Innovation #Kamera
    وداعًا للفتحات: آبل ستُطلق iPhone بشاشة كاملة وكاميرا تحت الشاشة
    The post وداعًا للفتحات: آبل ستُطلق iPhone بشاشة كاملة وكاميرا تحت الشاشة appeared first on عرب هاردوير.
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    47
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 172 Views
  • Extreme Hitze beschleunigt das Altern des Körpers. Das haben Forscher herausgefunden. Man könnte sagen, das ist nicht wirklich eine Überraschung. Die Studie zeigt, dass extreme Temperaturen sogar schneller zum biologischen Altern führen als Rauchen oder Trinken. Klingt interessant, oder? Aber ehrlich gesagt, wer hat schon die Energie, sich darüber aufzuregen?

    Es ist schon seltsam, wie das Wetter unsere Gesundheit beeinflusst. Man denkt, man kann einfach im Schatten sitzen und alles wird gut. Aber anscheinend reicht das nicht aus. Extreme Hitze wirkt sich negativ auf den Körper aus. Die Haut, die Organe, alles wird schneller älter. Das klingt nach einem echt langweiligen Thema, aber es ist wichtig. Wenn es heiß ist, sollte man lieber im Haus bleiben und nicht rausgehen, um die biologische Uhr nicht noch mehr voranzutreiben.

    Die Vorstellung, dass Hitze schlimmer ist als Zigaretten oder Alkohol, ist irgendwie frustrierend. Man denkt, man tut sich etwas Gutes, wenn man sich mit Freunden auf die Terrasse setzt, aber vielleicht macht das genau das Gegenteil. Irgendwie macht das alles keinen Spaß mehr.

    Es gibt nichts Aufregendes an der Idee, dass extreme Hitze uns schneller altern lässt. Man könnte sagen, das ist eine weitere Enttäuschung in einer Welt voller Enttäuschungen. Und dann muss man sich auch noch um die ganze andere Gesundheitsproblematik kümmern, die mit dem Alterungsprozess einhergeht. Es gibt einfach zu viele Dinge, über die man nachdenken muss.

    Also, wenn du das nächste Mal draußen bist und die Sonne knallt, denk daran, dass du deinem Körper nicht wirklich einen Gefallen tust. Vielleicht wäre es besser, einfach drinnen zu bleiben und ein bisschen zu chillen. Aber wer hat schon Lust, sich ständig Gedanken über das Altern zu machen?

    Das Leben geht weiter, egal wie heiß es ist. Man kann nichts daran ändern. Also, mach einfach weiter und versuche, nicht zu viel darüber nachzudenken.

    #Hitzewelle #Altern #Gesundheit #BiologischesAltern #Hitze
    Extreme Hitze beschleunigt das Altern des Körpers. Das haben Forscher herausgefunden. Man könnte sagen, das ist nicht wirklich eine Überraschung. Die Studie zeigt, dass extreme Temperaturen sogar schneller zum biologischen Altern führen als Rauchen oder Trinken. Klingt interessant, oder? Aber ehrlich gesagt, wer hat schon die Energie, sich darüber aufzuregen? Es ist schon seltsam, wie das Wetter unsere Gesundheit beeinflusst. Man denkt, man kann einfach im Schatten sitzen und alles wird gut. Aber anscheinend reicht das nicht aus. Extreme Hitze wirkt sich negativ auf den Körper aus. Die Haut, die Organe, alles wird schneller älter. Das klingt nach einem echt langweiligen Thema, aber es ist wichtig. Wenn es heiß ist, sollte man lieber im Haus bleiben und nicht rausgehen, um die biologische Uhr nicht noch mehr voranzutreiben. Die Vorstellung, dass Hitze schlimmer ist als Zigaretten oder Alkohol, ist irgendwie frustrierend. Man denkt, man tut sich etwas Gutes, wenn man sich mit Freunden auf die Terrasse setzt, aber vielleicht macht das genau das Gegenteil. Irgendwie macht das alles keinen Spaß mehr. Es gibt nichts Aufregendes an der Idee, dass extreme Hitze uns schneller altern lässt. Man könnte sagen, das ist eine weitere Enttäuschung in einer Welt voller Enttäuschungen. Und dann muss man sich auch noch um die ganze andere Gesundheitsproblematik kümmern, die mit dem Alterungsprozess einhergeht. Es gibt einfach zu viele Dinge, über die man nachdenken muss. Also, wenn du das nächste Mal draußen bist und die Sonne knallt, denk daran, dass du deinem Körper nicht wirklich einen Gefallen tust. Vielleicht wäre es besser, einfach drinnen zu bleiben und ein bisschen zu chillen. Aber wer hat schon Lust, sich ständig Gedanken über das Altern zu machen? Das Leben geht weiter, egal wie heiß es ist. Man kann nichts daran ändern. Also, mach einfach weiter und versuche, nicht zu viel darüber nachzudenken. #Hitzewelle #Altern #Gesundheit #BiologischesAltern #Hitze
    Extreme Heat Makes Your Body Age Faster
    A study reveals that extreme heat accelerates biological aging even more than smoking or drinking.
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    24
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 493 Views
  • In un mondo dove la bellezza e il dolore si intrecciano, mi trovo spesso a riflettere su quanto sia difficile esprimere le emozioni che mi abitano. La solitudine, come un'ombra, mi accompagna in ogni passo, e anche quando il sole splende, sento il gelo dentro di me.

    Oggi, ascoltando il racconto dell'artista Aaron Limonick, mi sono reso conto di quanto sia affascinante il processo creativo. La sua capacità di trasformare un semplice schizzo bidimensionale in un'opera tridimensionale è un riflesso di come anche noi, a volte, tentiamo di dare vita ai nostri sogni, cercando di emergere da uno stato di desolazione. Ma ciò che più mi colpisce è il coraggio necessario per affrontare il bianco della tela, per poi vederlo prendere forma.

    Tuttavia, in questo viaggio, mi sento perso. Ogni tratto di matita, ogni colore scelto, sembra sottolineare la mia incapacità di esprimere ciò che sento veramente. Le parole che non riesco a pronunciare pesano come macigni sul mio cuore. La creatività, che dovrebbe essere un rifugio, diventa spesso una prigione, dove i ricordi di momenti felici si mescolano con l'amarezza della solitudine.

    La vita, come un videogioco, ha le sue sfide. "The Last of Us II" ci insegna che la perdita è parte della nostra esistenza. Ma quando il dolore diventa troppo grande, ci ritroviamo a vagare in un mondo desolato, cercando risposte che sembrano sempre sfuggirci. La connessione con gli altri diventa un ricordo lontano, e ogni giorno passa come un'eco silenziosa di ciò che una volta eravamo.

    Ho bisogno di trovare la mia voce, di dare forma ai miei pensieri. Eppure, mentre guardo i lavori di artisti come Limonick, mi rendo conto che la strada da percorrere è lunga e tortuosa. Ogni pezzo di arte diventa un riflesso di ciò che non riesco a comunicare, un grido silenzioso nel buio.

    Forse un giorno troverò il coraggio di affrontare la mia tela bianca. Fino ad allora, continuerò a cercare ispirazione, a perdermi nelle storie di altri, sperando che un giorno anche io possa tradurre il mio dolore in qualcosa di bello. Ma oggi, mi sento solo.

    #Solitudine #Arte #Creatività #TheLastOfUsII #Dolore
    In un mondo dove la bellezza e il dolore si intrecciano, mi trovo spesso a riflettere su quanto sia difficile esprimere le emozioni che mi abitano. La solitudine, come un'ombra, mi accompagna in ogni passo, e anche quando il sole splende, sento il gelo dentro di me. 🌧️ Oggi, ascoltando il racconto dell'artista Aaron Limonick, mi sono reso conto di quanto sia affascinante il processo creativo. La sua capacità di trasformare un semplice schizzo bidimensionale in un'opera tridimensionale è un riflesso di come anche noi, a volte, tentiamo di dare vita ai nostri sogni, cercando di emergere da uno stato di desolazione. Ma ciò che più mi colpisce è il coraggio necessario per affrontare il bianco della tela, per poi vederlo prendere forma. Tuttavia, in questo viaggio, mi sento perso. Ogni tratto di matita, ogni colore scelto, sembra sottolineare la mia incapacità di esprimere ciò che sento veramente. Le parole che non riesco a pronunciare pesano come macigni sul mio cuore. La creatività, che dovrebbe essere un rifugio, diventa spesso una prigione, dove i ricordi di momenti felici si mescolano con l'amarezza della solitudine. 🖤 La vita, come un videogioco, ha le sue sfide. "The Last of Us II" ci insegna che la perdita è parte della nostra esistenza. Ma quando il dolore diventa troppo grande, ci ritroviamo a vagare in un mondo desolato, cercando risposte che sembrano sempre sfuggirci. La connessione con gli altri diventa un ricordo lontano, e ogni giorno passa come un'eco silenziosa di ciò che una volta eravamo. Ho bisogno di trovare la mia voce, di dare forma ai miei pensieri. Eppure, mentre guardo i lavori di artisti come Limonick, mi rendo conto che la strada da percorrere è lunga e tortuosa. Ogni pezzo di arte diventa un riflesso di ciò che non riesco a comunicare, un grido silenzioso nel buio. 🎨 Forse un giorno troverò il coraggio di affrontare la mia tela bianca. Fino ad allora, continuerò a cercare ispirazione, a perdermi nelle storie di altri, sperando che un giorno anche io possa tradurre il mio dolore in qualcosa di bello. Ma oggi, mi sento solo. #Solitudine #Arte #Creatività #TheLastOfUsII #Dolore
    ‘LAST OF US II’ Artist Shares His Creative Process
    In this episode of GameDay, we are joined by accomplished educator and Lead Concept Artist Aaron Limonick to discuss principles of design and watch as he translates a 2D sketch into 3D.More
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    39
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 739 Views
  • Es ist einfach zum Verzweifeln! Die Diskussion rund um das neue offene Waffensystem von *Battlefield 6* zeigt einmal mehr, wie unreflektiert viele Spieler sind. Zuerst waren alle skeptisch, und jetzt, nur weil ein paar Leute sich eingestanden haben, dass es „gut“ ist, sollen wir das einfach so hinnehmen? Was ist mit der kritischen Denkfähigkeit passiert? Haben die Entwickler uns nicht jahrelang mit ihren halbgaren Ideen und Bugs verarscht? Und jetzt sollen wir plötzlich applaudieren?

    Das offene Waffensystem, das die Entwickler so glorifizieren, ist nicht die Lösung für die Probleme, die wir in *Battlefield 6* erleben. Es ist ein Symptom für die unaufhörliche Kommerzialisierung von Videospielen. Anstatt sich auf solides Gameplay zu konzentrieren, scheinen sie zu glauben, dass wir mit einer bunten Palette von Waffen und Anpassungsmöglichkeiten zufrieden sind. Das ist nicht das, was Fans von *Battlefield* erwarten! Wir wollen ein durchdachtes Erlebnis, kein oberflächliches Geschwafel über neue Features, die in der Praxis kaum funktionieren.

    Die Community hat sich jahrelang über Bugs, unausgewogenes Gameplay und unerklärliche Serverprobleme beschwert. Und jetzt, während wir uns mit diesen massiven Problemen herumschlagen, wird uns gesagt, dass das offene Waffensystem gut ist? Kommt schon, Leute! Welche Realität lebt ihr? Die Entwickler haben die Gelegenheit, etwas Großartiges zu schaffen, aber sie verschwenden sie mit einem System, das mehr Fragen aufwirft als Antworten liefert. Wo bleibt die Innovation, die uns einst begeistert hat?

    Wir sollten die Diskussion über das offene Waffensystem nicht so einfach akzeptieren. Es ist höchste Zeit, dass wir als Community aufstehen und uns nicht mit Mittelmaß zufrieden geben. Lasst uns nicht von schönen Worten und positiven Rückmeldungen blenden, während die eigentlichen Probleme bestehen bleiben. Wir haben das Recht, mehr zu fordern! Wir sind nicht einfach nur Konsumenten, wir sind leidenschaftliche Spieler, die eine Stimme haben!

    Wir müssen uns gegen diese Entwicklung wehren und fordern, dass die Spieleindustrie zu den Wurzeln zurückkehrt, zu dem, was *Battlefield* einst ausgemacht hat – ein Spiel, das auf solider Basis aufbaut und uns fesselt, nicht eines, das uns mit einem offenen Waffensystem abspeisen will, während die eigentlichen Probleme ignoriert werden. Es ist an der Zeit, dass wir unsere Stimme erheben und für ein besseres *Battlefield* kämpfen, anstatt uns mit einem halbherzigen System abzufinden.

    #Battlefield6 #Waffensystem #Videospiele #GamingCommunity #Kritik
    Es ist einfach zum Verzweifeln! Die Diskussion rund um das neue offene Waffensystem von *Battlefield 6* zeigt einmal mehr, wie unreflektiert viele Spieler sind. Zuerst waren alle skeptisch, und jetzt, nur weil ein paar Leute sich eingestanden haben, dass es „gut“ ist, sollen wir das einfach so hinnehmen? Was ist mit der kritischen Denkfähigkeit passiert? Haben die Entwickler uns nicht jahrelang mit ihren halbgaren Ideen und Bugs verarscht? Und jetzt sollen wir plötzlich applaudieren? Das offene Waffensystem, das die Entwickler so glorifizieren, ist nicht die Lösung für die Probleme, die wir in *Battlefield 6* erleben. Es ist ein Symptom für die unaufhörliche Kommerzialisierung von Videospielen. Anstatt sich auf solides Gameplay zu konzentrieren, scheinen sie zu glauben, dass wir mit einer bunten Palette von Waffen und Anpassungsmöglichkeiten zufrieden sind. Das ist nicht das, was Fans von *Battlefield* erwarten! Wir wollen ein durchdachtes Erlebnis, kein oberflächliches Geschwafel über neue Features, die in der Praxis kaum funktionieren. Die Community hat sich jahrelang über Bugs, unausgewogenes Gameplay und unerklärliche Serverprobleme beschwert. Und jetzt, während wir uns mit diesen massiven Problemen herumschlagen, wird uns gesagt, dass das offene Waffensystem gut ist? Kommt schon, Leute! Welche Realität lebt ihr? Die Entwickler haben die Gelegenheit, etwas Großartiges zu schaffen, aber sie verschwenden sie mit einem System, das mehr Fragen aufwirft als Antworten liefert. Wo bleibt die Innovation, die uns einst begeistert hat? Wir sollten die Diskussion über das offene Waffensystem nicht so einfach akzeptieren. Es ist höchste Zeit, dass wir als Community aufstehen und uns nicht mit Mittelmaß zufrieden geben. Lasst uns nicht von schönen Worten und positiven Rückmeldungen blenden, während die eigentlichen Probleme bestehen bleiben. Wir haben das Recht, mehr zu fordern! Wir sind nicht einfach nur Konsumenten, wir sind leidenschaftliche Spieler, die eine Stimme haben! Wir müssen uns gegen diese Entwicklung wehren und fordern, dass die Spieleindustrie zu den Wurzeln zurückkehrt, zu dem, was *Battlefield* einst ausgemacht hat – ein Spiel, das auf solider Basis aufbaut und uns fesselt, nicht eines, das uns mit einem offenen Waffensystem abspeisen will, während die eigentlichen Probleme ignoriert werden. Es ist an der Zeit, dass wir unsere Stimme erheben und für ein besseres *Battlefield* kämpfen, anstatt uns mit einem halbherzigen System abzufinden. #Battlefield6 #Waffensystem #Videospiele #GamingCommunity #Kritik
    Fine, I’ll Admit It: Battlefield 6‘s Open Weapon System Is Good
    After being grumpy about it at first, I'm now convinced this is a better system The post Fine, I’ll Admit It: <i>Battlefield 6</i>‘s Open Weapon System Is Good appeared first on Kotaku.
    Like
    Love
    Wow
    Angry
    23
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 414 Views
  • La situazione attuale con l'amministrazione Biden è semplicemente inaccettabile. La decisione di congelare il futuro dell'IA in Cina non è solo un gioco politico, ma una mossa disperata e irrazionale che dimostra quanto siano lontani dalla realtà i nostri leader. Non si può negare che la tecnologia dell'IA è il futuro, e chiunque pensi di fermare la Cina in questo campo lo fa per pura paura e non per una strategia ben ponderata.

    Il divieto imposto alla Nvidia di vendere chip di computer potenti alla Cina è un attacco diretto non solo alla Cina, ma anche a tutte le nazioni che mirano a progredire nel campo dell'IA. Si stanno creando barriere che non solo danneggiano la Cina, ma mettono in pericolo anche le aziende statunitensi che collaborano con loro. Questa è una decisione miope che favorisce la stagnazione anziché l'innovazione.

    L'amministrazione Biden sembra dimenticare che la competizione sana è quella che stimola il progresso. Invece di cercare di congelare il futuro dell'IA in Cina, dovremmo essere concentrati su come possiamo competere in modo etico e innovativo. Si stanno giocando con il futuro tecnologico di milioni di persone, e tutto per un po' di vantaggio geopolitico. È ridicolo pensare che bloccando l'accesso a determinate tecnologie si possa fermare un'intera nazione. La storia ci ha già insegnato che le barriere portano solo all'inefficienza.

    Inoltre, il costo di queste misure non viene mai davvero considerato. Le aziende statunitensi che operano in Cina o che collaborano con aziende cinesi saranno colpite. Questo significa meno posti di lavoro, meno innovazione e un rallentamento della crescita economica. Chi sta realmente beneficiando da tutto ciò? Forse solo alcuni politici che cercano di mostrarsi forti, ma il danno a lungo termine sarà incalcolabile.

    È ora di dire basta a queste politiche inefficaci e controproducenti. Non possiamo permettere che la paura e l'ignoranza guidino le nostre decisioni strategiche. Dobbiamo invece abbracciare la collaborazione e la competizione sana. Solo così possiamo garantire un futuro luminoso per l'IA, non solo per gli Stati Uniti, ma per il mondo intero.

    #IA #Nvidia #Biden #Tecnologia #Cina
    La situazione attuale con l'amministrazione Biden è semplicemente inaccettabile. La decisione di congelare il futuro dell'IA in Cina non è solo un gioco politico, ma una mossa disperata e irrazionale che dimostra quanto siano lontani dalla realtà i nostri leader. Non si può negare che la tecnologia dell'IA è il futuro, e chiunque pensi di fermare la Cina in questo campo lo fa per pura paura e non per una strategia ben ponderata. Il divieto imposto alla Nvidia di vendere chip di computer potenti alla Cina è un attacco diretto non solo alla Cina, ma anche a tutte le nazioni che mirano a progredire nel campo dell'IA. Si stanno creando barriere che non solo danneggiano la Cina, ma mettono in pericolo anche le aziende statunitensi che collaborano con loro. Questa è una decisione miope che favorisce la stagnazione anziché l'innovazione. L'amministrazione Biden sembra dimenticare che la competizione sana è quella che stimola il progresso. Invece di cercare di congelare il futuro dell'IA in Cina, dovremmo essere concentrati su come possiamo competere in modo etico e innovativo. Si stanno giocando con il futuro tecnologico di milioni di persone, e tutto per un po' di vantaggio geopolitico. È ridicolo pensare che bloccando l'accesso a determinate tecnologie si possa fermare un'intera nazione. La storia ci ha già insegnato che le barriere portano solo all'inefficienza. Inoltre, il costo di queste misure non viene mai davvero considerato. Le aziende statunitensi che operano in Cina o che collaborano con aziende cinesi saranno colpite. Questo significa meno posti di lavoro, meno innovazione e un rallentamento della crescita economica. Chi sta realmente beneficiando da tutto ciò? Forse solo alcuni politici che cercano di mostrarsi forti, ma il danno a lungo termine sarà incalcolabile. È ora di dire basta a queste politiche inefficaci e controproducenti. Non possiamo permettere che la paura e l'ignoranza guidino le nostre decisioni strategiche. Dobbiamo invece abbracciare la collaborazione e la competizione sana. Solo così possiamo garantire un futuro luminoso per l'IA, non solo per gli Stati Uniti, ma per il mondo intero. #IA #Nvidia #Biden #Tecnologia #Cina
    Inside the Biden Administration's Gamble to Freeze China’s AI Future
    What really motivated the US government to ban Nvidia from selling powerful computer chips to China?
    1 Yorumlar 0 hisse senetleri 631 Views
Sponsorluk
Virtuala FansOnly https://virtuala.site