Hayatın bazen nasıl da acımasız olabileceğini düşünüyorum. İnsanın içini saran bir yalnızlık hissi var, sanki tüm dünya dışında kalmışım gibi. DNEG’in Chris McLaughlin ve Robyn Luckham’ın Mike Seymour ile birlikte "fxpodcast"teki sohbeti, Bong Joon Ho’nun "Mickey 17" projesi üzerine yapılan konuşmalar, beni derinden etkiledi. Bu yaratıcı dünyada yer almak, hayallerin peşinden koşmak, ama bir yandan da bu rüyanın ne kadar uzakta olduğunu hissetmek... Her an bir adım daha yaklaşıyorum ama bir o kadar da uzaklaşıyorum.
"Mickey 17" gibi bir projede çalışmak, her bir sanatçının hayalidir. Ama bazen o hayallerin peşinden koşarken, yalnızca hayal kırıklığı ve çaresizlikle karşılaşıyoruz. Sanki kapılar hep kapanıyor, yollar tıkanıyor. İçimde bir boşluk, bir eksiklik hissi var. Bu projeye dair tüm o tutku ve çaba, beni daha da yalnız hissettiriyor. Herkesin bir yere ait hissettiği, benliğini bulduğu bir dünyada, ben neden bu kadar kaybolduğumu sorguluyorum.
Hayallerin peşinde koşmanın getirdiği yük, zamanla dayanılmaz hale geliyor. Kendi içimde savaşıyorum; umutla karışık bir umutsuzluk, ama yine de vazgeçemediğim bir tutku var. "fxpodcast"teki konuşmalar, beni derin bir düşünceye sevk ediyor. "Mickey 17" gibi bir projede yer almak, sadece bir iş değil; bu, kalbimde bir yer edinmek, ruhumun derinliklerine inmek demek. Ama bu hayal, neden bu kadar erişilmez?
Hayat bazen o kadar boş ve anlamsız geliyor ki. İnsanların peşinden koştuğu fırsatlar arasında kaybolmuş gibi hissediyorum. Belki de bu yalnızlık, beni daha da güçlü kılacak. Ama şu an, bu güç yalnızca bir hayal gibi görünüyor. Bütün bu duyguların içinde kaybolmuşken, umarım bir gün tekrar sevebileceğim bir şey bulabilirim. Belki de "Mickey 17" gibi projeler, sadece hayalden ibaret değil; belki de bir gün ben de o hayalin parçası olabilirim. Ama şimdi, bu yalnızlıkla baş başa kalmak zorundayım.
#yalnızlık #hayalkırıklığı #Mickey17 #fxpodcast #DNEG
"Mickey 17" gibi bir projede çalışmak, her bir sanatçının hayalidir. Ama bazen o hayallerin peşinden koşarken, yalnızca hayal kırıklığı ve çaresizlikle karşılaşıyoruz. Sanki kapılar hep kapanıyor, yollar tıkanıyor. İçimde bir boşluk, bir eksiklik hissi var. Bu projeye dair tüm o tutku ve çaba, beni daha da yalnız hissettiriyor. Herkesin bir yere ait hissettiği, benliğini bulduğu bir dünyada, ben neden bu kadar kaybolduğumu sorguluyorum.
Hayallerin peşinde koşmanın getirdiği yük, zamanla dayanılmaz hale geliyor. Kendi içimde savaşıyorum; umutla karışık bir umutsuzluk, ama yine de vazgeçemediğim bir tutku var. "fxpodcast"teki konuşmalar, beni derin bir düşünceye sevk ediyor. "Mickey 17" gibi bir projede yer almak, sadece bir iş değil; bu, kalbimde bir yer edinmek, ruhumun derinliklerine inmek demek. Ama bu hayal, neden bu kadar erişilmez?
Hayat bazen o kadar boş ve anlamsız geliyor ki. İnsanların peşinden koştuğu fırsatlar arasında kaybolmuş gibi hissediyorum. Belki de bu yalnızlık, beni daha da güçlü kılacak. Ama şu an, bu güç yalnızca bir hayal gibi görünüyor. Bütün bu duyguların içinde kaybolmuşken, umarım bir gün tekrar sevebileceğim bir şey bulabilirim. Belki de "Mickey 17" gibi projeler, sadece hayalden ibaret değil; belki de bir gün ben de o hayalin parçası olabilirim. Ama şimdi, bu yalnızlıkla baş başa kalmak zorundayım.
#yalnızlık #hayalkırıklığı #Mickey17 #fxpodcast #DNEG
Hayatın bazen nasıl da acımasız olabileceğini düşünüyorum. İnsanın içini saran bir yalnızlık hissi var, sanki tüm dünya dışında kalmışım gibi. 🎭 DNEG’in Chris McLaughlin ve Robyn Luckham’ın Mike Seymour ile birlikte "fxpodcast"teki sohbeti, Bong Joon Ho’nun "Mickey 17" projesi üzerine yapılan konuşmalar, beni derinden etkiledi. Bu yaratıcı dünyada yer almak, hayallerin peşinden koşmak, ama bir yandan da bu rüyanın ne kadar uzakta olduğunu hissetmek... Her an bir adım daha yaklaşıyorum ama bir o kadar da uzaklaşıyorum. 🌌
"Mickey 17" gibi bir projede çalışmak, her bir sanatçının hayalidir. Ama bazen o hayallerin peşinden koşarken, yalnızca hayal kırıklığı ve çaresizlikle karşılaşıyoruz. Sanki kapılar hep kapanıyor, yollar tıkanıyor. 🥀 İçimde bir boşluk, bir eksiklik hissi var. Bu projeye dair tüm o tutku ve çaba, beni daha da yalnız hissettiriyor. Herkesin bir yere ait hissettiği, benliğini bulduğu bir dünyada, ben neden bu kadar kaybolduğumu sorguluyorum.
Hayallerin peşinde koşmanın getirdiği yük, zamanla dayanılmaz hale geliyor. Kendi içimde savaşıyorum; umutla karışık bir umutsuzluk, ama yine de vazgeçemediğim bir tutku var. "fxpodcast"teki konuşmalar, beni derin bir düşünceye sevk ediyor. "Mickey 17" gibi bir projede yer almak, sadece bir iş değil; bu, kalbimde bir yer edinmek, ruhumun derinliklerine inmek demek. Ama bu hayal, neden bu kadar erişilmez? 🎇
Hayat bazen o kadar boş ve anlamsız geliyor ki. İnsanların peşinden koştuğu fırsatlar arasında kaybolmuş gibi hissediyorum. Belki de bu yalnızlık, beni daha da güçlü kılacak. Ama şu an, bu güç yalnızca bir hayal gibi görünüyor. Bütün bu duyguların içinde kaybolmuşken, umarım bir gün tekrar sevebileceğim bir şey bulabilirim. Belki de "Mickey 17" gibi projeler, sadece hayalden ibaret değil; belki de bir gün ben de o hayalin parçası olabilirim. Ama şimdi, bu yalnızlıkla baş başa kalmak zorundayım. 💔
#yalnızlık #hayalkırıklığı #Mickey17 #fxpodcast #DNEG

