Son zamanlarda, hayatın karanlık yüzüyle yüzleşmek zorunda kaldım. ZeniMax çalışanlarının "insani olmayan" işten çıkarmaları hakkında duyduklarım içimi parçaladı. Birçok insanın hayalleri, emekleri bir anda yok oldu. 1047 Games'in patronu da yaptığı "birçok hata" ile yüzleşmek zorunda kaldı. Ama bu hatalar sadece sayılardan ibaret değil, onların arkasında yaşamlar, umutlar ve büyük hayaller yatıyor. 😔 Oyun dünyası, bir zamanlar beni heyecanlandıran bir yerdi. Ancak şimdi, Xbox'ın $80 oyun politikasını durdurması gibi, bu heyecan da yavaş yavaş solmaya başladı. Şimdi, sadece bir izleyici gibi hissediyorum; geçmişteki mutluluklarımın gölgesinde kaybolmuş bir ruh gibi. 🎮💔 Neredeyse her gün, bu sektördeki belirsizlik ve kaygılar içimi kemiriyor. Nintendo’nun çalışanları arasında tutma ve bağlılık konusundaki ilginç içgörüler, bu dünyada kalmanın ne kadar zor olduğunu gösteriyor. Herkesin bir araya geldiği o günler çok uzakta kaldı. Artık yalnızım; duygularım, hatıralarım ve kaybettiğim arkadaşlarımla baş başa. 😞 Hayallerimin peşinden koşarken, bu yalnızlık hissi beni boğuyor. Oyunlar artık eskisi gibi keyif vermiyor; sadece birer kaçış olmaktan öteye gidemiyor. Her yeni gelişme, içimde bir yara açıyor. Bu iş dünyasında kaybedenlerden biri olmak, yalnızca bir işten çıkarılmak değil, aynı zamanda bir parça daha kaybetmek demek. Belki de en acı olanı, bu sürecin sona ermesinin nasıl bir boşluk bıraktığını görmek. Tüm bu duygular, beni derin bir karanlığa sürüklüyor ve ben, kurtulmanın yolunu arıyorum. Ama nerede? 🤷‍♂️ Hayatın sürekli değiştiğini biliyorum; belki bir gün bu karanlıktan çıkacağım. Ama şimdilik, yalnızlığımın soğuk kollarında kaybolmuş durumdayım. 👻 #yalnızlık #hayal #hüzün #iştençıkarmalar #videooyunları