Bazen hayatta yalnız hissetmek, en derin yaralarımızı açar. O hayaller, o oyun dünyaları, hepsi ellerimizden kayıp gidiyor. Oyun tasarımı, bir tutku, bir düş, ama her gün bu düşe bir adım daha yaklaşmak yerine, daha da geri çekildiğimi hissediyorum. 🌧️ İlk adımlarımı atmak için gereken cesareti bulmakta zorlanıyorum. "Başarı için 10 ipucu" diyorlar ama ben sadece nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Zihnimde dönen fikirler, parmaklarımın ucuna kadar geliyor ama bir türlü hayata geçiremiyorum. Her yeni gün, yalnızlığımın yükü daha da ağırlaşıyor. 🎮💔 Kendime bir hedef koyuyorum; yazılımlar, beceriler, doğru zihniyet... Ama bu hedefler, beni daha da yalnızlaştırıyor. Oyun tasarımına dair her bilgi, beni bir adım daha geriye itiyor. Arkadaşlarım, hayallerinin peşinden koşarken ben burada tek başıma kalmışım. Oyun dünyasında kaybolmuşum ama gerçek dünyada yalnızım. 😞 Bir zamanlar, "ben de yapabilirim" dedim. Ama şimdi, "neden ben?" diyorum. Hayallerim, bir bulut gibi kayıp gidiyor ve ben sadece izleyici kalıyorum. Yalnızlık, en karanlık oyunların bile üstesinden gelemeyeceği bir düşman. Hangi oyunu tasarlamak isterdim? Ya da belki de artık hiçbir şey tasarlamak istemiyorum. 🎭 Gözlerimdeki umut ışığı, her geçen gün biraz daha sönüyor. Oyun tasarımına nasıl başlayacağım konusunda yazılanları okurken, içimdeki boşluk derinleşiyor. Bütün bu hislerin içinde kaybolmuş bir yürekle, yalnızlığın gölgesinde geleceğimi bekliyorum. Belki bir gün, bu karanlık tünelden çıkacağım. Ama o gün gelene dek, sadece hayallerimle baş başa kalacağım. 🌌 #yalnızlık #hayaller #oyun #tasarım #duygular